Organy zbudował Mieczysław Janiszewski ze Lwowa w latach 1911-1912. Pierwotnie instrument miał 12 głosów, jeden manuał i pedał, trakturę mechaniczną i wiatrownice stożkowe. W 1964 r. instrument przebudował Włodzimierz Truszczyński z Warszawy. Zmieniono wtedy trakturę na pneumatyczną, wymieniono stół gry i zwiększono liczbę głosów do 24. Ostatnie prace przy instrumencie zakończyły się w 2010 r. i były prowadzone przez Pawła Ziaję z Chmielnika k. Rzeszowa. Obejmowały m. in. wymianę wiatrownic, traktury (na elektropneumatyczną) i stołu gry.
Szafa organowa zawieszona nad chórem muzycznym. W jej lewej części znajduje się sekcja manuału I, w prawej – sekcja manuału II. Piszczałki sekcji pedału znajdują się w tyle szafy. Wiatrownice stożkowe. Dwa miechy pływakowe. Stół gry ruchomy.
Skala manuałów: C-a3; skala pedału: C-f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8' | 1. Pryncypał fletowy 8' | 1. Violon 16' |
2. Bourdon 8' | 2. Amabilis 8' | 2. Subbas 16' |
3. Gamba 8' | 3. Unda maris 8' | 3. Oktawbas 8' |
4. Flet minor 4' | 4. Koncertflet 8' | 4. Flet otwarty 4' |
5. Oktawa 4' | 5. Pryncypał 4' | 5. Puzon 16' |
6. Kwinta 2 2/3' | 6. Flet kryty 4' | |
7. Oktawa 2' | 7. Róg nocny 2' | |
8. Mixtura 3x | 8. Tercja 1 3/5' | |
9. Trąbka 8' | 9. Kwinta 1 1/3' | |
10. Szarf 3x | ||
11. Vox humana 8' |
Ostatnia modyfikacja: 2021-03-02 11:18:57