Kolegiata Świętego Krzyża Wrocław (dolnośląskie)

Instrument został zbudowany przez firmę Remigiusza Cynara z Wrocławia w 2001 roku.

Najstarsze części opisywanych organów (piszczałki) pochodzą z instrumentu wybudowanego ok. roku 1911 w ewangelickim kościele Św. Ducha na wrocławskim Brochowie. Po II Wojnie Światowej, pierwszy dyrektor szkoły muzycznej (dziś OSM I i II st. im. Karola Szymanowskiego) – organista Julian Bidziński – zadbał, aby z częściowo zniszczonego i likwidowanego kościoła, instrument przenieść do organizowanej przez niego placówki. Organy o dwóch manuałach i pedale oraz trakturze pneumatycznej, które umieszczono w północno-zachodnim narożniku dużej sali na poddaszu, w późniejszym okresie przebudowywano i rozbudowywano. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. podjęto decyzję o zmianie traktury na elektropenumatyczną, rozszerzeniu struktury instrumentu do trzech manuałów i pedału oraz przeniesieniu całości do wschodniej części sali. Prac tych podjął się organmistrz Józef Cynar.

W roku 1997 znaczne szkody w szkole wyrządziła powódź. Zalane wówczas zostały mechaniczne organy firmy Sauer (op. 2134) znajdujące się w auli szkoły – parterowym budynku w podwórzu. Podjęto wówczas decyzję – być może także w związku ze śmiercią Józefa Cynara w grudniu 1996 r. – o zaniechaniu prac przy instrumencie na poddaszu, a wybudowaniu w jego miejscu nowego dużego instrumentu mechanicznego, z wykorzystaniem części wspomnianych zalanych organów. Tak też się stało. W latach 1997-2001 firma Sauer wybudowała nowe organy w sali na poddaszu (op. 2270, stały w tym miejscu do roku 2015), natomiast stare – będące konglomeratem organów brochowskich i późniejszych dodatków pochodzących najprawdopodobniej z niezidentyfikowanego instrumentu firmy Schlag & Söhne – zostały sprzedane do Kolegiaty Świętego Krzyża. Na ich podstawie organmistrz Remigiusz Cynar wybudował instrument w obecnym kształcie.

Organy Kolegiaty Świętego Krzyża posiadają 48 głosów rozmieszczonych pomiędzy sekcje trzech manuałów i pedału. Szafa organowa współczesna. Wiatrownice stożkowe, traktura gry i rejestrów elektro-pneumatyczna. Instrument zasilają cztery miechy pływakowe (jeden dla każdej sekcji). Organy umieszczone na poziomie posadzki.

Rozmieszczenie sekcji brzmieniowych (patrząc od strony prezbiterium):
• środkowa część (na poziomie posadzki): sekcja manuału I oraz pedału;
• lewa część (wyniesiona, za filarem): sekcja II manuału (szafa ekspresyjna);
• prawa część (wyniesiona, za filarem): sekcja III manuału.

Skala manuałów: C-a³; skala pedału: C-f¹.