Kościół Najświętszego Zbawiciela Poznań (wielkopolskie)

Kościół Najświętszego Zbawiciela został wzniesiony w latach 1866-1869 w stylu neogotyckim według projektu Augusta Stülera i wykonującego plany szczegółowe Juliusza Hochbergera dla parafii ewangelicko-augsburskiej. Fundatorem był Fryderyk Wilhelm IV, który na ten cel przeznaczył sumę ponad 56 tysięcy talarów. Początkowo kościół nosił imię św. Pawła, jednak po przejęciu go w 1945 przez katolików zmieniono tytuł na obecny (św. Paweł był już patronem bazyliki archikatedralnej). W 1950 r. abp Walenty Dymek erygował tu nową parafię. Renowacja po zniszczeniach wojennych zakończyła się dopiero w 1964 roku.

Przed obecnym instrumentem w kościele znajdowały się 30-głosowe organy firmy Sauer. Ich dyspozycja pozostaje nieznana.

Pogarszający się stan instrumentu wymógł na zarządcach kościoła budowę nowych organów. Prace, po długich i burzliwych negocjacjach, powierzono firmie Paula Voelknera z Bydgoszczy. Jest to największy zachowany instrument Voelknera na świecie i jedyny z trzema manuałami. W chwili wykonania organy miały 52 głosy. Do budowy wykorzystano dawny prospekt z organów Sauera, który został rozbudowany o boczne segmenty oraz o górną, neogotycką dekorację. Przebudowa organów w duchu Orgelbewegung została powierzona J. Goeblowi z Gdańska, lecz prawdopodobnie nie została ona ukończona. Po II wojnie światowej Robert Polcyn doprowadził instrument do stanu używalności i dokonał częściowej rekonstrukcji. 

Organy po 2000 r. przeszły generalny remont przeprowadzony przez organmistrza Jana Drozdowicza z Poznania. Odłączył on wtedy sprawny kontuar pneumatyczny, który obecnie niszczeje. Zmienił trakturę na elektro-pneumatyczną oraz wstawił kontuar przerobiony z instrumentu cyfrowego. Niestety przebudowa źle wpłynęła na instrument: poszczególne głosy i dźwięki zawieszają się, a elektronika nie działa poprawnie. Można śmiało stwierdzić, że ważny zabytek na organowej mapie Polski został okaleczony, a przywrócenie mu pełnej świetności i oryginalności będzie wymagało jeszcze większych nakładów.

System powietrzny działa w oparciu o dmuchawę elektryczną. Nie zachowało się urządzenie do kalikowania. Skala manuałów: C-g³; skala pedału: C-f¹. Kontuar stoi centralnie przed szafą organową, organista siedzi tyłem do prezbiterium.