Kościół św. Marcina (Stadtpfarrkirche St. Martin, Marktkirche) Dornbirn (Vorarlberg)

Organy zbudowane w 1927 roku przez organmistrza Josefa Behmanna z pobliskiego Schwarzach. Zastąpiły one wysłużone 30-głosowe organy Remigiusa Haasera. Początkowo instrument wyposażony był w 66 głosów. W 1928 roku Behman dostawił brakujące 5 rejestrów wysokociśnieniowych, grających na ciśnieniu ponad 200 mm słupa wody. Dyspozycja instrumentu oparta jest na postulatach tzw. reformy alzackiej (której autorami byli alzaccy organiści Emile Rupp i Albert Schweitzer), w tym czasie już wypieranej przez nową modę brzmieniową  ̶  Orgelbewegung. Można więc stwierdzić, że instrument ten pod kątem brzmieniowym stanowi przykład interesującego przejścia między organowym romantyzmem a neobarokiem.

Z czasem stan organów zaczął się pogarszać do tego stopnia, że w latach 60. przestano z nich korzystać. Zastąpił je mały instrument przy prezbiterium, wzniesiony w 1969 roku przez Hansa Karla z Immenstaad. Przy okazji pojawiały się projekty przebudowy organów Behmanna lub całkowitego ich wyrzucenia i zastąpienia mechanicznym instrumentem. Zostały jednak uratowane przez rzeczoznawcę z Wiednia prof. Hansa Haselböcka, który uznał dzieło Behmanna za niedoceniane i warte uwagi. Doprowadziło to do gruntownej renowacji organów przez szwajcarską firmę Kuhn z Männedorf w latach 1985-1986. Obecnie są to największe późnoromantyczne organy zachowane nad Jeziorem Bodeńskim i na terenie Austrii.

Instrument wyposażony jest w wiatrownice stożkowe. Jedynie wiatrownica głosów wysokociśnieniowych, posadowiona najwyżej ze wszystkich, jest konstrukcji klapowo-zasuwowej. Sekcje instrumentu grają na różnorodnych ciśnieniach: manuał I i pedał mają 85 mm słupa wody, manuał II  ̶  80, zaś manuał III  ̶  75. Wspomniane głosy na wysokim ciśnieniu znacząco poszerzają wolumen brzmieniowy instrumentu (można np. wykorzystywać je jako głosy solowe, przy akompaniamencie tutti na manuale II bądź III). Co ciekawe, Vogelsang 1' i Vox humana 8' zamknięte są we własnej szafie ekspresyjnej, która z kolei znajduje się w szafie manuału III. Ponadto organy mają mały, pneumatyczny stół gry umieszczony w szafie. Zbudowany został na wypadek braku dostaw prądu. Obsługuje kilka głosów manuału III i pedału.

Obecnie zaplanowane jest gruntowne czyszczenie i przegląd instrumentu. Wykonany ma zostać przez firmę Kuhn z Männedorf.

Skala manuałów: C-a³; skala pedału: C-f¹.