Muzeum Diecezjalne Sandomierz (świętokrzyskie)

Ogólny widok instrumentu

Ogólny widok instrumentu

Opis Instrumentu

Pozytyw nieznanego budowniczego z I ćwierci XVII wieku. W posiadaniu muzeum znajduje się co najmniej od 1898 roku. Jego pierwotne przeznaczenie nie jest znane. Być może należał do zniesionego klasztoru Sióstr Benedyktynek w Sandomierzu. W 1990 r. został poddany konserwacji. Zalicza się do grupy pozytywów jednoczęściowych. W jego górnej części znajduje się para miechów klinowych, a do gry konieczne jest kalikowanie ręczne drugiej osoby. W przednią część skrzyni pozytywu wbudowana jest klawiatura, a po prawej stronie znajdują się 3 cięgła rejestrowe. Wiatrownica klapowo-zasuwowa.

W manuale krótka oktawa (CDEFGA-c3).


Liczba głosów
4
Liczba klawiatur
I
Traktura gry
mechaniczna
Traktura rejestrów
mechaniczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał
1. Flet 4' *
2. Flet 2'
3. Pryncypał 1'
4. Cymbalik**
Przypisy
*) drewniany, kryty, włączony na stałe, 7 największych piszczałek usytuowanych poziomo
**) 12 piszczałek zgrupowanych po dwie w sześć zestawów, z których każdy połączony jest do kilku klawiszy. Wysokość brzmienia jest w całej skali jednakowa





Źródło
ks. Jan Chwałek, Pozytyw szkatulny z Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu, "Zeszyty Sandomierskie" 1999, nr 9, s. 104-108.
Autor
Sebastian Kuczyński


Ostatnia modyfikacja: 2020-07-02 14:55:50

Kościół Nawrócenia św. Pawła Apostoła (Sandomierz) - 11 głosów
Bazylika katedralna Narodzenia NMP (Sandomierz) - 40 głosów
Kościół św. Józefa (poreformacki) (Sandomierz) - 13 głosów