Kościół św. Marii Magdaleny i Niepokalanego Poczęcia NMP (franciszkanów) Przemyśl (podkarpackie)

Prospekt organów pochodzi prawdopodobnie z ok. 1780 roku, gdyż wtedy zawarto umowę ze snycerzami Barzyckim i Duńczewskim na jego budowę. W latach 1886–1887 Jan Śliwiński ze Lwowa zbudował w starej szafie nowe organy. Miały one trakturę mechaniczną i wiatrownice stożkowe oraz 14 głosów obsługiwanych przez jeden manuał i pedał. Stół gry umieszczony był na podwyższeniu z boku szafy organowej. Dyspozycja organów Śliwińskiego była następująca:

W 1928 r. firma Dominika Biernackiego z Włocławka rozbudowała instrument do 17 głosów. Traktura gry i rejestrów była nadal mechaniczna, natomiast stół gry został rozbudowany o drugi manuał oraz zamontowany został silnik elektryczny z dmuchawą. W tym samym roku chór muzyczny został odnowiony przez firmę Emila Giebultowicza. Dyspozycja uległa zmianie:

Urządzenie dodatkowe: Dzwonki szt. (manuał II) 

Kolejnej przebudowy dokonał Wacław Biernacki w 1949 r. Pierwotny projekt zakładał powiększenie instrumentu do 39 głosów, jednak z powodu strat wojennych, złej jakości dostępnych surowców oraz niewystarczającej ilości funduszy postanowiono go odrzucić. Z powodu braku miejsca dla chóru parafialnego oraz ze względu na duże okno na chórze rozdzielono szafę organową na dwie części, a kontuar umieszczono na środku chóru. Dobudowano Tremolo. Zaślepiono dźwignię do kalikowania, pozostawiono jedynie uchwyt dla kalikanta. Zmieniono też trakturę instrumentu na pneumatyczną i zwiększono liczbę głosów do 24, w tym 23 realnych. Dobudowano m.in. głosy językowe (Trąbkę 8’ wykonaną przez Biernackiego oraz Fagot 16’ pochodzenia niemieckiego), Szarf 3x 1’ oraz trzeci chór do Mikstury. Ponadto usunięto Kontrabas 16’ z sekcji pedału, ponieważ zajmował zbyt dużo miejsca, i przerobiono go na Violonbas 8’. Dyspozycja organów po tych pracach była następująca:

W latach 70. XX w. dokonano remontu wnętrza kościoła. Przemalowano wtedy wiele cennych zabytków, m.in. szafę organową. Ostatnich zmian w samym instrumencie dokonał w latach 80. XX w. Stanisław Karpecki z Przemyśla. Ponieważ prace wykonane były wadliwie, do dziś skutkują złym stanem instrumentu. Objęły one zmianę traktury rejestrów na elektropneumatyczną, przebudowę stołu gry oraz zmiany w dyspozycji: przerobienie głosu Pryncypał Skrzypcowy z 8’ na 4’, usunięcie jednego z chórów 8’ głosu Vox Coelestis i zastąpienie go chórem 4’, całkowite usunięcie głosu Szarf 3x 1’ i zastąpienie go głosem Cymbel 3x ⅔’ oraz przeintonowanie głosu Fagot 16' i likwidacja transmisji Trąbki do pedału. Zmiana traktury rejestrów z pneumatycznej na elektropneumatyczną po dłuższym czasie spowodowała znaczącą niestabilność energetyczną całości instrumentu.

W maju 1993 r. rozpoczęły się prace naprawczo-konserwatorskie. W 2015 r. nastrojenia instrumentu oraz napraw dokonał Grzegorz Tetlak z Rzeszowa. Rok później wystąpiły nieszczelności na wskutek wzmożonej eksploatacji i znacznie spadło ciśnienie powietrza w organach, przez co występują problemy związane z działaniem traktury pneumatycznej oraz stabilnością stroju. Obecnie [01.2022] instrument wymaga gruntownego remontu. Występują awarie mieszków i klawiatur. Oryginalne części wykonane przez Jana Śliwińskiego, które przetrwały do dziś, to m.in. miech klinowy oraz wszystkie głosy organowe. Zachowany został również, chociaż zaślepiony w latach 50. XX w., mechanizm urządzenia do kalikowania.

Instrument o 24 głosach i romantyczno-uniwersalnej charakterystyce brzmienia. Jeden miech magazynowy z dmuchawą firmy Laukhuff. Prospekt organowy późnobarokowy, dwuczęściowy, trzysekcyjny. Układ głosów chromatyczny. 

Skala manuałów: C-f³. Skala pedału: C-d¹.