Kościół św. Marii Magdaleny i Niepokalanego Poczęcia NMP (franciszkanów) Przemyśl (podkarpackie)

Prospekt organów pochodzi prawdopodobnie z ok. 1780 roku, gdyż wtedy zawarto umowę ze snycerzami Barzyckim i Duńczewskim na jego budowę. W latach 1886–1887 Jan Śliwiński ze Lwowa zbudował w starej szafie nowe organy. Miały one trakturę mechaniczną oraz 14 głosów obsługiwanych przez jeden manuał i pedał. W 1928 r. firma Dominika Biernackiego z Włocławka rozbudowała instrument do 17 głosów. Traktura gry i rejestrów była nadal mechaniczna, natomiast stół gry został rozbudowany o drugi manuał oraz zamontowany został silnik elektryczny z dmuchawą. W tym samym roku chór muzyczny został odnowiony przez firmę Emila Giebultowicza.

Kolejnej przebudowy dokonał Wacław Biernacki w 1949 r. Pierwotny projekt zakładał powiększenie instrumentu do 39 głosów, natomiast z powodu strat wojennych, złej jakości dostępnych surowców, oraz niewystarczającej ilości funduszy postanowiono go odrzucić. Z powodu braku miejsca dla chóru parafialnego oraz ze względu na duże okno na chórze rozdzielono szafę organową na dwie części, a kontuar umieszczono na środku chóru. Dobudowano Tremolo. Zaślepiono dźwignię do kalikowania, pozostawiono jedynie uchwyt dla kalikanta. Zmieniono też trakturę instrumentu na pneumatyczną i zwiększono liczbę głosów do 24. Dobudowano m.in. głosy językowe (Trąbkę 8’ wykonaną przez Biernackiego oraz Puzon 16’ pochodzenia niemieckiego), Szarf 3x 1’ oraz trzeci chór do Mikstury. Ponadto usunięto Kontrabas 16’ z sekcji pedału, ponieważ zajmował zbyt dużo miejsca, i przerobiono go na Violonbas 8’. 

W latach 70. XX w. dokonano remontu wnętrza kościoła. Przemalowano wtedy wiele cennych zabytków, m.in. zabytkową szafę organową. Ostatnich zmian w samym instrumencie dokonał w latach 80. XX w. Stanisław Karpecki z Przemyśla. Ponieważ prace wykonane były wadliwie, do dziś skutkują złym stanem instrumentu. Objęły one zmianę traktury rejestrów na elektropneumatyczną, przebudowę stołu gry oraz zmiany w dyspozycji: przerobienie głosu Pryncypał Skrzypcowy z 8’ na 4’, usunięcie jednego z chórów 8’ głosu Vox Coelestis i zastąpienie go chórem 4’, całkowite usunięcie głosu Szarf 3x 1’ i zastąpienie go głosem Cymbel 3x ⅔’ w systemie multiplex. Zmiana traktury rejestrów z pneumatycznej na elektropneumatyczną po dłuższym czasie spowodowała znaczącą niestabilność energetyczną całości instrumentu.

W maju 1993 r. rozpoczęły się prace naprawczo-konserwatorskie. W 2015 r. nastrojenia instrumentu oraz napraw dokonał Grzegorz Tetlak z Rzeszowa. Rok później wystąpiły nieszczelności na wskutek wzmożonej eksploatacji i znacznie spadło ciśnienie powietrza w organach, przez co występują problemy związane z działaniem traktury pneumatycznej oraz stabilnością stroju. Obecnie [01.2022] instrument wymaga gruntownego remontu. Występują awarie mieszków i klawiatur. Oryginalne części wykonane przez Jana Śliwińskiego, które przetrwały do dziś, to m.in. miech klinowy oraz wszystkie głosy organowe. Zachowany został również, chociaż zaślepiony w latach 50. XX w., mechanizm urządzenia do kalikowania.

Instrument o 24 głosach i romantyczno-uniwersalnej charakterystyce brzmienia. Jeden miech magazynowy z dmuchawą firmy Laukhuff. Prospekt organowy późnobarokowy, dwuczęściowy, trzysekcyjny. Układ głosów chromatyczny. 

Skala manuałów: C-f³. Skala pedału: C-d¹.