Organy znajdujące się w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wieściszowicach są dziełem firmy Christiana Gottlieba Schlaga. Wybudowane zostały w roku 1859. Pierwotnie miały 11 głosów, działały w oparciu o mechaniczną trakturę gry i rejestrów, były wyposażone w dwa manuały i klawiaturę pedałową, a stół gry wbudowany był w cokół szafy organowej. Nad manuałem II znajduje się tabliczka firmy Schlag und Söhne ze Świdnicy, która dokonała przebudowy organów prawdopodobnie w roku 1909 lub 1910. Podczas przebudowy zmienione zostały: stół gry, wiatrownice oraz traktura. Wielkość instrumentu nie uległa zmianie. Instrument wykorzystuje się bardzo rzadko z powodu braku stałego organisty w kościele.
Prospekt:
Neogotycki, w jego architekturze można wyróżnić trzy części: środkową, składająca się z trzech pól piszczałkowych jednakowej wysokości zwieńczonych prostym gzymsem
ze skromną dekoracją snycerską w formie lilii oraz dwie wieże piszczałkowe, wyraźnie wyższe od części centralnej, zamknięte wimpergami ze stylizowanym ornamentem roślinnym w zwieńczeniu.
Prospekt organowy w nieustalonym czasie został przemalowany na kolor jasnobrązowy. Piszczałki prospektowe wykonane są z blachy cynkowej.
Stół gry:
Wolnostojący, grający siedzi tyłem do ołtarza. Klawisze diatoniczne w manuale są białe, pokryte okleiną celuloidową, a klawisze chromatyczne są czarne, oklejone drewnem hebanowym. Rejestry są obsługiwane uchylnymi klapkami z nazwą głosu i jego stopażem lub z funkcją urządzenia dodatkowego. We wnętrzu kontuaru zachowała się inskrypcja z niemiecką nazwą miejscowości.
Wiatrownice:
W organach znajdują się trzy wiatrownice stożkowe. Wiatrownica manuału I znajduje się bezpośrednio za prospektem organowym, wiatrownica pedału znajduje się w środku głębokości organów,
a wiatrownica II manuału znajduje się najgłębiej, pod ścianą. Piszczałki ustawione na wiatrownicach z podziałem na strony C i Cis, największe piszczałki są ustawione na skraju wiatrownic.
System powietrzny:
Organy mają dmuchawę elektryczną typu Ventus i jeden miech magazynowy fałdowy, umieszczony w wieży za organami. Zachował się system kalikowania.
Stan zachowania:
Stan organów jest zły, część dźwięków nie odzywa się, część piszczałek metalowych głosu Violoncello 8’ urwała się z haczyków i przewróciła się do przodu na piszczałki sekcji manuału I. Mieszki w manuale II są dziurawe, co powoduje podgrywanie dźwięków. Połączenia działają tylko na niektórych dźwiękach, większość dźwięków sekcji pedału jest niegrająca. W drewnianych piszczałkach i elementach konstrukcyjnych można zaobserwować działanie drewnojadów. Zadowalająco nastrojone są tylko głosy Bordun 16’ i Doppelflöte 8’ z manuału I.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Bordun 16’ | 1. Salicet 8’ | 1. Subbass 16’ |
2. Principal 8’ | 2. Aeoline 8’ | 2. Violoncello 8’ |
3. Doppelflöte 8’ | 3. Fl. amabile 8’ | |
4. Octave 4’ | 4. Travers flöte 4’ | |
5. Quinte 2 2/3’ u. 2’ |
Ostatnia modyfikacja: 2019-12-27 14:09:12
Jakie są źródła do napisania dziejów tegoż instrumentu?