Kościół św. Marii Magdaleny Magdalenka (mazowieckie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Organy zostały zbudowane dla kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego na warszawskich Jelonkach. Projekt autorstwa Feliksa Rączkowskiego z 1965 r. zakładał wybudowanie dwóch instrumentów: głównego na dużym chórze i mniejszego w prezbiterium. W pierwszym etapie (do czerwca 1966 roku) miały być zbudowane małe organy, mające 12 głosów, w tym jeden językowy, zaś kolejny i zarazem ostatni etap zakładał budowę organów na dużym chórze. Termin zakończenia projektu wyznaczono na kwiecień 1967 roku. Mały instrument oryginalnie miał mieć nastepującą dyspozycję:

Manuał I Manuał II Pedał
Holflet 8' Bourdon 8' Bourdon 16'
Pryncypał 4' Rurflet 4'  
Gemshorn 4'    Pikolo 2'  
Dublet 2'+1' Kwinta 1 1/3'  
Cymbel 3 ch. Siflet 1'  
  Krumhorn 8'  

Z powodu problemów finansowych projekt został zrealizowany jedynie częściowo. Zaniechano budowy organów głównych, poprzestając na małym instrumencie, który był wykorzystywany regularnie do momentu wybudowania na dużym chórze organów przez Edmunda Kamińskiego w 1988 roku. Od tego czasu instrument Włodzimierza Truszczyńskiego był wykorzystywany sporadycznie.

W 2006 r. instrument został zakupiony przez parafię w Magdalence. Translokacji organów dokonała firma Lecha Korbina z Warszawy-Woli pod nadzorem Andrzeja Nagalskiego. W związku z tym, że kościół w Magdalence posiadał dotąd instrument firmy Biernackiego, postanowiono rozbudować sprowadzone organy Włodzimierza Truszczyńskiego o część głosów z poprzednio istniejącego instrumentu (oznaczone literą B) oraz dwa głosy nowe (oznaczone literą N). Rozbudowy dokonała w 2008 r. firma Lecha Korbina z pomocą Andrzeja Nagalskiego. Głosy przejęte z instrumentu Biernackiego mają ambitus do a3 w manuale i f1 w pedale, mimo że skala manuałów to C-c4, a pedału C-g1.

Organy w swoim aktualnym stanie mają 18 głosów, rozdysponowanych w sekcjach dwóch ma-nuałów i pedału. Instrument umieszczono we wnęce chóru, naprzeciw ołtarza głównego. Prospekt orga-nów Truszczyńskiego został rozbudowany o kilkanaście piszczałek drewnianych krytych, należących do głosów: Subbas 16’, Pryncypał 8’, Burdon 8’. Zachowany został oryginalny kontuar z 1966 roku. Dwie wiatrownice: pedałowa i z częścią głosów manuału II pochodzą z dawnych organów Biernackiego.

 


Budowniczy
Włodzimierz Truszczyński
Rok zakończenia budowy
1967
Liczba głosów
18
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
elektro-pneumatyczna
Traktura rejestrów
elektro-pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Pryncypał 8' B1. Bourdon 8'1. Subbas 16' ****
2. Oktawa 4'2. Holflet 8' B**2. Fletbas 8' B*****
3. Gemshorn 4'3. Róg kozi 8' B***
4. Nasard 2 2/3' N*4. Praestant 4' B
5. Tercja 1 3/5' N5. Rurflet 4'
6. Flet 4'
7. Pikolo 2'
8. Kwinta 1 1/3'
9. Siflet 1'
10. Kwinta szumiąca 2[x] B
11. Krumhorn 8'
Pomoce
Połączenia: I-Ped., II-Ped., II-I
Urządzenia dodatkowe: Tremolo manuału I, wyłącznik głosów językowych, automat pedału, wolna kombinacja
Register zbiorowy: Tutti
Przypisy
*) wykorzystano piszczałki głosu Dublet
**) faktycznie Flet kryty
***) faktycznie Salicet
****) C-H piszczałki głosu Bourdon 16', dalej transmisja z manuału II
*****) Piszczałki C-e z dawnych organów Biernackiego, dalej piszczałki nowe do f1.
Stół gry

Stół gry






Źródło
K. Bieńko, Budownictwo organowe Włodzimierza Truszczyńskiego w archidiecezji warszawskiej. Dzieje zakładu organmistrzowskiego i specyfika instrumentów, Warszawa 2012 (praca magisterska)
Autor
Klaudiusz Bieńko


Ostatnia modyfikacja: 2017-08-11 21:56:53