Instrument został zbudowany w 1884 r. przez renomowaną firmę Wilhelma Sauera z Frankfurtu nad Odrą jako opus 431. Znajduje się na emporze nad wejściem głównym. Prospekt neogotycki, o czterech polach piszczałkowych zamkniętych łukiem ostrym. Gzyms wieńczący ozdobiony żabkami. Detal pozłocony. Grający siedzi bokiem do prezbiterium. Wnętrze instrumentu, prawdopodobnie wskutek błędu budowniczego, ustawione jest na odwrót: piszczałki sekcji pedału znajdują się od strony prospektu, a głosy sekcji manuału z tyłu szafy.
Pierwszy remont organów przeprowadził w 1930 r. Józef Stanisławski z Kruszwicy. W roku 1957 organy remontował Edward Chylewski z Bydgoszczy. Instrument wyposażono wtedy w silnik elektryczny z dmuchawą, który naprawiany był w 1971 roku. Kolejny remont przeprowadziła w 1974 r. firma Józefa Mollina z Odrów. Latem 1995 r. organista katedralny z Pelplina dokonał konserwacji organów. Następny remont odbył się 19 maja 2018 roku. W dniach 4–5 września 2020 r. Robert Szczygielski usunął utrudniające grę usterki, naprawił uszkodzone piszczałki, dokonał regulacji traktury oraz stroju, a także wymienił dotychczasową dmuchawę na nową, cichobieżną, sprowadzoną z Niemiec. Niestety krótko po dokonaniu konserwacji powróciły te same usterki. Instrument wykorzystywany jest na co dzień do gry liturgicznej.
Skala manuału: C–f3; skala pedału: C––d1.
Manuał | Pedał |
---|---|
1. Progressio 2–3 fach. | 1. Violon 8’ |
2. Octave 4’ | 2. Subbass 16’ |
3. Principal 8’ | |
4. Salicional 8’ | |
5. Gedact 8’ | |
6. Flauto dolce 4’ |
Ostatnia modyfikacja: 2022-01-24 10:38:48