Organy powstały w związku z odbudową kościoła po pożarze z roku 1906. Ogólnie instrument jest sprawny, zdarzyło się jednak piszącemu te słowa zauważyć podczas gry pewne mankamenty, jak zawieszanie się dźwięków. Także niektóre pomoce działają w niewłaściwy sposób: registry zbiorowe nie wyłączają rejestrów ręcznych, a automat pedałowy jest całkowicie niesprawny. Mimo to zaletą organów jest charakterystyczna dla budowniczego oryginalna intonacja. Mimo, iż w okresie powojennym tabliczki z nazwami głosów zostały zmienione, można stwierdzić, że faktycznie instrument dysponuje pierwotnym zespołem brzmienia. Zasilanie powietrzem odbywa się przy pomocy elektrycznej dmuchawy, której praca jest niestety nieefektywna. Zachowane jest sprawne urządzenie kalikanckie. Zakres klawiatur ręcznych C-f3, nożnej zaś C-d1. Stół gry wbudowany w bok szafy organowej. Trójosiowy neobarokowy prospekt zlicowany z balustradą empory.
| Manuał I | Manuał II | Pedał |
|---|---|---|
| 1. Holflet 8' | 1. Flet Harm. 8' | 1. Oktavbass 8' |
| 2. Viola di Gamba 8' | 2. Prync. Skrzyp. 8' | 2. Violon 16' |
| 3. Principal 8' | 3. Kryty 8' | 3. Subbass 16' |
| 4. Bordun 16' | 4. Aeolina 8' | |
| 5. Oktave 4' | ||
| 6. Mixtur 3-4fach 2' |
Ostatnia modyfikacja: 2021-06-02 19:37:26