Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła Kamionka (lubelskie)

Obecne organy zostały wzniesione około 1893 roku przez Leopolda i Andrzeja Blombergów jako opus 132. Wiadomo, że przed organami Blombergów w połowie XVIII wieku w kościele parafialnym w Kamionce znajdował się Chorus Musicorum seu Cantoribus (…) Organum seu Pozytyw stojący o głosach 12, dosyć dobry (…) struktura organi huius ex integro depicta… W pierwszej połowie XIX wieku w kościele był Chór murowany dostatni, na którym organ o dwunastu głosach, malowany czerwono, gieniusze wysrebrzane, bębnów dwa i miechów dwa. Prawdopodobnie chodzi tu o wspomniany na początku pozytyw z XVIII stulecia. Organy wzniesione przez Blombergów początkowo umieszczone były na chórze muzycznym w kaplicy Zamoyskich, na cmentarzu parafialnym w Kamionce. Instrument ten powstał z inicjatywy hrabiego Zamoyskiego, który również był jego fundatorem. Ponieważ stan pozytywu w kościele parafialnym znacznie się pogorszył, dlatego postanowiono, że instrument Blombergów zostanie przeniesiony do kościoła parafialnego znajdującego się w centrum wsi. Translokacja nastąpiła w 1925 roku. Z racji tego, że kaplica cmentarna ma stosunkowo nieduże wnętrze, głosy organowe miały wąskie menzury, a ciśnienie powietrza wynosiło 65 mm SW. Po przeniesieniu instrumentu do kościoła parafialnego organy zostały przeintonowane (podcięto wówczas wargi górne w piszczałkach) oraz podniesiono ciśnienie powietrza do 72 mm SW.

Remonty i naprawy instrumentu:

• W 1987 r. generalny remont przeprowadził Marian Tetlak z Rzeszowa. Wykonał on również nowy miech magazynowy.
• W roku 1995 instrument remontował o. Waldemar Kapeć z Lublina.
• Ostatni z poważniejszych remontów miał miejsce w czerwcu 2003 roku. Wykonał go Henryk Zuń z Niemców, a podwykonawcą był Krzysztof Deszczak z Lublina. Instrument przeszedł wówczas kapitalny remont: wszystkie części drewniane zostały odrobaczone i zakonserwowane, wyregulowano trakturę, wymieniono stożki w wiatrownicach i uszczelniono je na nowo, wymieniono także zużyte oskórowania, wyprostowano pogięte piszczałki metalowe, klawisze manuałowe otrzymały nowe okładziny, a pedałowe nowe nakładki, wymieniono filce przy manubriach, przeprowadzono na nowo intonację instrumentu (w celu wyrównania brzmienia) oraz strojenie wszystkich głosów. 
• Od 2003 r. opiekę nad instrumentem sprawuje organista parafialny, p. Henryk Zuń.

Organy znajdują się murowanym chórze muzycznym, nad głównym wejściem do kościoła, naprzeciw głównego ołtarza. Jednoczęściowa szafa konstrukcji ramowo-płycinowej przylega bezpośrednio do balustrady chóru muzycznego. Od tylnej ściany chóru dzieli ją odległość 0,5 m. Wymiary szafy: wys. ok. 4,00 m, szer. 2,58 m, gł. 2,40 m. Prospekt organowy architektoniczny, utrzymany w stylu neoklasycystycznym. Zdobi go skromna dekoracja snycerska. Prospekt polichromowany w kolorze ciemnoorzechowym, jednosekcyjny, pięcioosiowy, trójwieżowy, z dwoma wąskimi segmentami pomiędzy wieżami. Całość prospektu ma kontur płaski. Wieże mają formę arkad, zamknięte są półkoliście, po bokach ujmują je pary pilastrów. Wieża środkowa najwyższa, w jej zwieńczeniu widoczny trójkątny szczyt z tympanonowym gzymsem i stylizowaną lirą na samym szczycie. Wieże skrajne zwieńczone są belkowaniem i szczytami w kształcie spływów. Nad polami piszczałkowymi brak kotar. W prospekcie umieszczone są niegrające piszczałki.

Instrument wyposażony jest w jeden miech pływakowy o wymiarach: dł. 2,30 m, szer. 1,20 m. Miech umieszczony jest na zewnątrz szafy organowej. Powietrze do miecha dostarcza dmuchawa elektryczna, która znajduje się we wnęce w tylnej ścianie chóru. 

Stół gry wbudowany jest w lewy bok szafy organowej (patrząc od ołtarza), w taki sposób, że organista ma ołtarz główny po swojej prawej stronie. W centralnym miejscu stołu gry znajduje się tabliczka z sygnaturą budowniczych organów o treści: L. Blomberg i Syn Warszawa Leszno 65 O.P. 132. Zakres manuału: C-f³; zakres pedału: C-c¹. 

Organy mają mechaniczną trakturę gry, registrów i połączeń. W instrumencie znajdują się dwie wiatrownice stożkowe (po jednej dla każdej sekcji). Układ piszczałek: piszczałki sekcji manuału ustawione są na wiatrownicy w systemie całotonowym (z podziałem na stronę C i Cis), odśrodkowym. Ustawienie to wynika m.in. z architektury prospektu organowego – w ustawieniu piszczałek widoczna jest analogia do kształtu pól piszczałkowych w prospekcie. Piszczałki pedałowe umieszczono na wiatrownicy w sposób chromatyczny, tzn. wszystkie piszczałki danego głosu ustawione są kolejno od największej do najmniejszej.