Organy modrzewiowego kościoła w Wojciechowie zostały zbudowane przez Andrzeja Blomberga z Warszawy w 1901 r. Jak podaje Krzysztof Deszczak* nie jest to jednak proweniencja pewna, ze względu na zachowaną w szafie organowej kolejową naklejkę przewozową, pochodzącą z roku 1925, wystawioną na stacji Garbatka, co mogłoby sugerować uczestnictwo w budowie (lub ewentualnej późniejszej przebudowie) innego organmistrza, Stanisława Jagodzińskiego z Garbatki. Pierwsza wzmianka o organach z wojciechowskiego kościoła pochodzi z końca XVIII wieku. Mówi ona, że: Chór stolarską robotą drewniany, dobry. Na tym chórze Pozytyw jeden dobry ze wszystkim. Remonty instrumentu (na podstawie kart inwentaryzacyjnych zabytku oraz dokumentów z archiwum parafii w Wojeciechowie):

• W 1973 r. instrument remontował Włodzimierz Truszczyński, dokonał on również strojenia organów,
• Następny remont odbył się w 1986 r. Wykonawcą był Zygmunt Kamiński z Warszawy. Wykonał on do organów nowy miech magazynowy dwufałdowy, który został umieszczony na zewnątrz szafy organowej oraz zamontował nową dmuchawę elektryczną wraz z silnikiem,
• W 1994 r. remont organów przeprowadził o. Waldemar Kapeć z Lublina,
• Na przełomie marca i maja 2012 r. miał miejsce częściowy remont organów, obejmujący renowację i przebudowę systemu powietrznego, czyli miecha, kanałów powietrznych, zaworu regulacyjnego oraz dmuchawy. Prace te zostały wykonane przez Krzysztofa Deszczaka z Lublina. Ich zakres obejmował wykonanie nowego miecha magazynowego z podawaczem o wymiarach stosownych do przestrzeni w szafie organowej (miech jednofałdowy, horyzontalny, ramy i skrzynia z litego drewna, skóry niemieckie stosownie garbowane, nielakierowane, niebarwione), zainstalowanie miecha w miejscu oryginalnym (wewnątrz szafy organowej), wykonanie nowych kanałów powietrznych drewnianych do połączenia miecha z wiatrownicami, wykonanie i montaż nowego zaworu regulacyjnego, wymiana dmuchawy elektrycznej na nową, cichobieżną firmy Valter Daminato z Włoch i zainstalowanie jej tuż obok miecha, w szafie organowej i obudowanie jej skrzynką tłumiącą, gruntowna renowacja klawiatury ręcznej (wymiana okładzin klawiszy, łożyskowanie),
• Drugi etap remontu organów planowany jest na najbliższe lata. Zakres prac nie będzie obejmował systemu powietrznego. Prace prawdopodobnie zostaną ponownie powierzone Krzysztofowi Deszczakowi z Lublina. Zakres czynności będzie obejmował m.in. renowację prospektu i szafy organowej, gruntowną renowację wszystkich piszczałek metalowych (w tym rekonstrukcję głosu prospektowego Pryncypał 8’) i drewnianych, remont traktury i wiatrownic (np. czyszczenie kancel rejestrowych, wymiana oskórowań stożków w wiatrownicach, regulacja traktury i punktowa rekonstrukcja jej elementów: welllenbretów, dźwigni, kątowników, popychaczy i abstraktów), kompletną restaurację stołu gry wraz z rekonstrukcją klawiatury nożnej, a na końcu gruntowną intonację i strojenie instrumentu.

Instrument usytuowany jest na drewnianym chórze muzycznym, nad głównym wejściem do kościoła. Szafa organowa jest jednoczęściową konstrukcją ramowo-płycinową. Przylega bezpośrednio do tylnej ściany chóru muzycznego. Wykonano ją z drewna sosnowego i lipowego, które pomalowano na kolor beżowy i kremowy. Wymiary szafy: wys. ok. 3,50 m, szer. 2,74 m, gł. 1,66 m. Prospekt organowy architektoniczny, utrzymany w stylu eklektycznym z elementami neoklasycystycznymi i neobarokowymi, zdobi go dekoracja snycerska i złocenia. Prospekt jednosekcyjny, pięcioosiowy i trójwieżowy. Wieże skrajne są wysunięte półkolistymi ryzalitami, wsparte na konsolach, ujęte w obramienia lizenowo-ramowe, zwieńczone odcinkami skośnego belkowania. Wieża środkowa (najwyższa) jest płaska, zamyka ją arkada w formie półkolistego łuku z archiwoltą, również ujęta w obramienia lizenowo-ramowe, wieńczy ją przerywany tympanon. Dwa segmenty międzywieżowe od góry zamknięte są za pomocą spływów. Na szczycie wieży środkowej, pod gzymsem umieszczony stylowy kartusz z koroną i datą – 1901, czyli rokiem budowy organów. Dekoracja snycerska: w zwieńczeniach skrajnych wież i segmentów umieszczone są wazony z płomieniami i kwiatonem, uszaki na bokach prospektu w formie ślimacznic i uskrzydlonych głów anielskich, nad polami piszczałkowymi ażurowe kotary (w formie wici roślinnej). Cokół i podstawa zryzalitowane pod skrajnymi wieżami, całość o podziałach płycinowych. W prospekcie umieszczonych jest 31 piszczałek głosu Pryncypał 8’. 

Instrument wyposażony jest w jeden miech (nowy) magazynowy, jednofałdowy o wymiarach: dł. 1,25 m, szer. 0,70 m. Miech zaopatrzony jest w podawacz klinowy. Cała konstrukcja umieszczona jest wewnątrz szafy organowej. Powietrze do miecha dostarcza nowa, cichobieżna dmuchawa elektryczna, która umiejscowiona jest również wewnątrz instrumentu, w specjalnej dźwiękochłonnej obudowie. 

Wolnostojący stół gry jest usytuowany centralnie przed szafą organową, bezpośrednio na osi prospektu. Grający siedzi przodem do ołtarza głównego. Zakres manuału: C-f³; zakres pedału: C-c¹. W centralnym miejscu stołu gry umieszczona jest tabliczka z sygnaturą budowniczego organów o treści: Andrzej Blomberg w Warszawie Op. 187. 

Organy mają mechaniczną trakturę gry, registrów i połączeń. Dwie wiatrownice stożkowe (po jednej dla każdej sekcji). Piszczałki ustawione są na wiatrownicach w systemie całotonowym (z podziałem na stronę C i Cis), odśrodkowym.