Kolegiata Wniebowzięcia NMP (Stiftskirche Mariä Himmelfahrt) Furth bei Göttweig (Niederösterreich)

Benedyktyńskie opactwo Göttweig jest położone na wzgórzu nad doliną Wachau, niedaleko Krems w Dolnej Austrii. Założone w 1083 roku, jest często nazywane „austriackim Monte Cassino” ze względu na swoje imponujące położenie i monumentalną barokową architekturę. Sam kościół klasztorny ma średniowieczne korzenie; po pożarze z 1718 r. został gruntownie przebudowany i zbarokizowany. Wnętrze zyskało bogate stiuki, ołtarze i freski, a przebudowę prowadzono według planów Johanna Lucasa von Hildebrandta.

Pierwsze organy w opactwie Göttweig, pochodzące z ok. 1600 roku, znajdowały się pierwotnie w chórze zakonnym, a w latach 1703–1704 zostały przeniesione na nowo zbudowaną zachodnią emporę, gdzie w balustradzie umieszczono mały pozytyw. W 1761 r. Ignaz Gatto starszy z Krems zbudował nowy instrument, liczący 20 głosów rozdzielonych pomiędzy dwa manuały i pedał. Zachowała się jego dyspozycja:

W 1914 r. organy te rozebrano z powodu zmiany gustów muzycznych, a w 1922 r. zastąpiono je nowym instrumentem firmy Rieger z Krnova (dawniej Jägerndorf) o pneumatycznej trakturze. Z okazji 900-lecia opactwa w latach 1982–1983 zbudowano nowe organy wykonanej przez austriacką filię firmy Walcker z Guntramsdorf. Wykorzystano część głosów z instrumentu Riegera i dodając neobarokowy Rückpositiv. Dane techniczne instrumentu: 

Prospekt składa się z trzech członów. Środkowy, czteroosiowy, do 1922 r. był jedynie zasłoną dla oratorium, później umieszczono w nim piszczałki, obecnie zawiera sekcję Schwellwerku. Zwieńczony jest 13 pastorałami oraz kartuszem zawierającym m.in. herb opactwa – biały krzyż na trzech wzgórzach na czerwonym tle. Dwa boczne człony symetryczne, pochodzą z 1859 r. Każdy z nich jest pięcioosiowy z bogatą dekoracją snycerską. Ponadto w balustradzie, która jest dekororowana muzykującymi puttami, znajduje się pozytyw. Wiatrownice klapowo zasuwowe.

Skala manuałów: C-g³; skala pedału: C-f¹.