Według przekazów kościół w Szubinie został zbudowany w XV w. Kilkukrotnie ulegał pożarom, z których najbardziej dotkliwy miał miejsce w 1840 r. Po tym pożarze kościół został przywrócony do kultu w 1842 r.
Przed pożarem w świątyni znajdował się instrument sięgający swym rodowodem XVIII w. W roku 1843 nowe organy postawił Jan Welzandt ze Żnina. Miały one 10 bądź 11 głosów (8 w manuale i dwa lub trzy w pedale). Dodatkowo wyposażone były w Timpanum i Zimbelstern. Już przed II wojną światową ich stan był kiepski. W trakcie wojny Niemcy mieli ukraść piszczałki metalowe, a cała struktura miała ulec zniszczeniu. W 1945 r. resztki organów usunięto z chóru, a do liturgii wykorzystywano fisharmonię.
We wrześniu 1968 r. zrodził się pomysł wybudowania instrumentu. Prace te powierzono bydgoskiemu organmistrzowi Kazimierzowi Urbańskiemu. W październiku następnego roku instrument był gotowy.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8’ | 1. Kryty 8’ | 1. Subbas 16’ |
2. Holflet 8’ | 2. Aeolina 8’ | |
3. Salicet 8’ | 3. Vox. cel. 8’ | |
4. Oktawa 4’ | 4. Fugara 4’ | |
5. Fl. leśny 2’ | ||
6. Szarf 3rz |
Archiwum parafii w Szubinie, oględziny własne
Ostatnia modyfikacja: 2024-11-06 20:49:30