Kościół ewangelicki im. Martina Luthera Kinga (Martin-Luther-King-Kirche) Berlin (Berlin)

Organy są ostatnim instrumentem Friedricha Weißenborna, który zmarł niedługo po ukończeniu budowy. Pierwotnie miały trakturę czysto elektryczną, która po kilkunastoletniej eksploatacji stawała się coraz bardziej zawodna. W 1979 r. pastor kościoła Bernd Krebs za pośrednictwem Andrzeja Chorosińskiego nawiązał kontakt z firmą Kamińskich. Rozważano wówczas dwie drogi postępowania z instrumentem: albo jedynie remont i czyszczenie, albo przestawienie go na inne miejsce i ustawienie w nowej szafie. W dniach 23 i 24 grudnia Edmund Kamiński przebywał w Berlinie i dokonał oględzin organów. Następnie został poproszony o sporządzenie kosztorysu na demontaż i powtórny montaż organów na nowej emporze z nowym prospektem. Taki kosztorys powstał w kwietniu 1980 r. Przedłużające się przygotowania do budowy empory i wzrost cen materiałów budowlanych zmusiły parafię do rezygnacji z tego zamierzenia. Skłoniono się ku przebudowie organów przy pozostawieniu ich na dotychczasowym miejscu. Rozważano też budowę nowych, ale mniejszych organów o trakturze mechanicznej. Kolejna wizyta Edmunda Kamińskiego w Berlinie miała miejsce w dniach 15–21 października 1981 r. Po niej organmistrz sporządził ostateczny już kosztorys na przebudowę, która zakładała zmianę traktury gry na mechaniczną. Zamówienie, zgodnie z ówcześnie obowiązującym w Polsce prawem, było realizowane za pośrednictwem Centrali Handlu Zagranicznego „Ars Polona”, Biura Sztuki Współczesnej. To właśnie z nią parafia podpisała umowę na wykonanie prac. 25 sierpnia zgłoszono do odprawy celnej części organowe: mechanikę stołu gry, części wiatrownic i szafy organowej oraz piszczałki. Mechanizm stołu gry zamówiono w firmie Heuss. Od października do grudnia 1982 r. trwał montaż, na który pojechali Edmund, Michał i Zygmunt Kamińscy oraz Tadeusz Łukasiewicz i Mirosław Prymek. 21 grudnia prace odebrał rzeczoznawca Berthold Schwarz. 28 marca 1983 r. Edmund Kamiński zawarł z parafią umowę na stałą konserwację organów. W tym i następnym roku dwukrotnie stroił instrument przed koncertami, a w kwietniu 1984 r. miał miejsce przegląd gwarancyjny.

W 1985 r. pastor Krebs skontaktował się ponownie z firmą Kamińskich. Wyraził życzenie wymiany niektórych głosów. W ślad za tym w październiku tego samego roku został opracowany kosztorys na wymianę głosów: Principal 8’, Octav 4’, Mixtur 2’ 6f., Sesquialter 2f. oraz Octavbass 8’. Umowa na wykonanie tych prac została zawarta 7 grudnia, ponownie z centralą „Ars Polona”. Do Berlina pojechali w kwietniu 1986 r. Edmund i Michał Kamiński oraz Mirosław Prymek. 14 maja parafia wydała zaświadczenie o przeprowadzeniu prac. W następnym roku Edmund Kamiński wykonał przegląd oraz usuwał usterki w elektromagnesach rejestrowych. W 1992 r. złożył parafii ofertę przebudowy wiatrownic, ale prace nie zostały podjęte. Obecnie organy konserwuje firma Eberswalder Orgelbau.

Wiatrownice klapowo-zasuwowe. Stół gry wbudowany centralnie w cokół szafy organowej.

Skala manuałów: C–g³; skala pedału: C–f¹.