Pierwsze organy w kościele zbudowała w 1933 r. firma Rieger z Krnova w Czechosłowacji (opus 2596). Miały one 21 głosów, dwa manuały i pedał. Zostały zniszczone wraz ze świątynią w czasie II wojny światowej. Jakieś ich części jednak musiały się zachować, skoro w 1952 r., kiedy podjęto rozmowy ze Stefanem Truszczyńskim z Włocławka o budowie nowych organów, mowa była o ich wykorzystaniu. Także do firmy Kamińskich pisał 1 lutego 1961 r. ks. Stanisław Budnik, miejscowy proboszcz: Ponieważ pozostało dużo drobnych części i materiałów ze zniszczonych w czasie wojny organów jak: piszczałki metalowe, rurki, mieszki i inne drobiazgi, proszę o staranne wyremontowanie i zastosowanie do obecnych organów. Posiadam również deski na wykonanie rusztowań, chodników i kanałów, które wykonam na miejscu we własnym zakresie. W tym samym liście ks. Budnik zgadza się na budowę organów zgodnie z odbytą rozmową w dniu 15 stycznia 1961 r. W pierwotnej wersji projektu organy miały liczyć tyle samo głosów, co przedwojenne – 21, jednak proboszcz po konsultacji ze znajomym księdzem, który zna się na muzyce i cokolwiek na organach, poprosił o zwiększenie liczby głosów. Ostatecznie powstało ich 24, nie zmieniono jednak planowanej liczby piszczałek, a nowe głosy wydzielono z głosów wielorzędowych: z pierwotnej pięciorzędowej Mixtury uzyskano Oktawę 2’, z dwurzędowego Vox coelestis 8’ Aeolinę 8’, zaś dwurzędowy Tercjan rozdzielono na Tercję i Kwintę. W archiwum firmy znajdują się pokwitowania wpłat od parafii: pierwsze pochodzi z 8 marca 1962 r., a ostatnie z 3 stycznia 1963 r. Z kolei na 25 czerwca 1962 r. datowane jest zaświadczenie o przejęciu przez firmę 90 kg starych piszczałek ze zniszczonych organów. Jedyny rachunek za prace w Mońkach został wystawiony 5 sierpnia 1962 r. Ta data może się wiązać z ukończeniem budowy. Organy zostały odebrane 25 sierpnia 1962 r. Jednak już wcześniej, bo 27 czerwca, poświęcił je bp Władysław Suszyński. Wbrew wcześniejszym planom nie wykorzystano żadnych części ze starego instrumentu. W styczniu i lutym 1969 r. ks. Stanisław Budnik prowadził z firmą Kamińskich korespondencję w sprawie czyszczenia organów po malowaniu kościoła. Miało dojść do niego w czerwcu tego samego roku.
Wiatrownice stożkowe. Stół gry wolnostojący; grający siedzi przodem do prezbiterium.
Skala manuałów: C–a3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8’ | 1. Gedekt 8’ | 1. Pryncypał 16’ |
2. Burdon 8’ | 2. Szpicflet 8’ | 2. Subbas 16’ |
3. Salicet 8’ | 3. Aeolina 8’ | 3. Oktawa 8’ |
4. Oktawa 4’ | 4. Voxcoel. 8’ | 4. Flet 8’ |
5. Flet 4’ | 5. Pryncypał 4’ | 5. Chorał 4’ |
6. Nasard 2 2/3’ | 6. Rurflet 4’ | 6. Mixtura 4ch |
7. Oktawa 2’ | 7. Blokflet 2’ | |
8. Mixtura 4 ch. | 8. Tercja 1 3/5’ | |
9. Kwinta 1 1/3’ | ||
10. Cymbałki 3ch |
P. Pasternak, Fabryka głosów. Stuletnie dzieje warszawskiej firmy organmistrzowskiej Kamińskich, Tarnów 2024 (tam też szczegółowa bibliografia)
Ostatnia modyfikacja: 2024-09-17 11:33:15