Budowę organów rozpoczęto w 1939 r. Miały one kosztować 6300 zł i być oddane do użytku 16 sierpnia tego roku. Jednak na przeszkodzie tych planów stanął najpierw problem z zebraniem odpowiedniej kwoty, a następnie wybuch wojny. Budowę wznowiono trzy lata później. 17 listopada 1942 r. została zawarta umowa na budowę organów według kosztorysu nr 298 z terminem ukończenia prac do końca kwietnia 1943 r. Wewnątrz stołu gry podpisał się z datą 5 marca 1943 r. Mieczysław Krysiński. W 1945 r. organy doznały uszkodzeń, które zaraz po wojnie naprawiła firma Kamińskich. Uruchomiono wtedy cztery głosy. W 1957 r. zainstalowano dmchawę elektryczną, a w 1960 r. przeprowadzono remont generalny. Kolejne prace przy instrumencie miały miejsce w 1970 r., a w latach 80. naprawy przeprowadzał miejscowy organista Adam Sitkiewicz. W marcu 1993 r. czyszczenie, intonację i strojenie przeprowadzał Marian Leśniczuk.
Prospekt neogotycki. Wiatrownice stożkowe. Stół gry wolnostojący; grający siedzi przodem do prezbiterium.
Skala manuałów: C–a3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał fletowy 8’ | 1. Gamba 8’ | 1. Subbas 16’ |
2. Kryty 8’ | 2. Gemshorn 4’ | |
3. Salicet 8’ | 3. Flet 4’ | |
4. Nazard 2⅔’ |
P. Pasternak, Fabryka głosów. Stuletnie dzieje warszawskiej firmy organmistrzowskiej Kamińskich, Tarnów 2024 (tam też szczegółowa bibliografia)
Ostatnia modyfikacja: 2024-09-14 14:43:00