Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus Rudna Wielka (podkarpackie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Eklektyczny kościół parafialny w Rudnej Wielkiej został zbudowany w latach 1928–1936 według projektu Wawrzyńca Dajczaka ze Lwowa. Pierwsze w tym kościele i zachowane do dziś organy zamówiono w grudniu 1945 r. u Franciszka Kandefera z Iwonicza za sumę 180 000 zł. Pierwotnie miały one 18 głosów, dwa manuały i pedał, mechaniczną trakturę gry, pneumatyczną trakturę rejestrów i wiatrownice stożkowe. Ich montaż trwał sześć miesięcy. W 1952 r. zainstalowano dmuchawę elektryczną. W 1954 r. organy stroił Stefan Krukowski z Piotrkowa Trybunalskiego, a w 1956 r. dokonano poświęcenia instrumentu i wielkiego ołtarza.

Przed 1982 r. (zapewne ok. 1976 r.) Stanisław Wilewski z Nockowej przebudował organy na system pneumatyczny. Do 2009 r. ich dyspozycja była następująca:

Manuał I Manuał II Pedał
Bordon 16’ [Bourdon] 8’ *    Subbas 16’
Principał 8’ Holflet 8’ * Violon 16’
Gedekt 8’ Gemshorn 2’ * Bordon bas 16’
Kwinta 2 2/3’ *    Dolce 4’ Oktaw bas 8’
Salicet 8’ *   Cello 8’
Oktawa [2’]*    
Oktawa 4’    
Rolflet 4’    
Mixtura 3 ped    

*) nieoryginalny napis na rejestrze

Połączenia: Kop. Ped M-II, Kop. Ped M-I, Super M-I, Kopel II-I, Super II-I, Subo II-I
Urządzenia dodatkowe: Tremolo M-I, Tremolo M-II, wolna kombinacja
Stałe kombinacje: Piano, Mezzoforte, Forte, Tutti

W latach późniejszych przy organach pracował jeszcze Eugeniusz Bałchan z Chmielnika. Najpoważniejszych, jak dotąd, zmian w strukturze instrumentu dokonał Paweł Ziaja z Chmielnika w 2009 r. Rozbudował on organy do 26 głosów, zainstalował nowy stół gry i trakturę elektropneumatyczną, a także wykonał nowe wiatrownice dla wszystkich sekcji. Przekształcono również prospekt, który pierwotnie był dwuczłonowy. Według opinii odbierającej prace komisji diecezjalnej prace zostały wykonane zgodnie ze sztuką organmistrzowską.

Skala manuałów: C–a3; skala pedału: C f1.


Budowniczy
Franciszek Kandefer
Rok zakończenia budowy
1946
Liczba głosów
26
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
elektro-pneumatyczna
Traktura rejestrów
elektro-pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Burdon 16’1. Pryncypał fletowy 8’1. Violon 16’
2. Pryncypał 8’2. Holflet 8’2. Subbas 16’
3. Gamba 8’3. Salicet 8’3. Fletbas 8’
4. Rurflet 8’4. Flet kryty 4’4. Oktawbas 8’
5. Oktawa 4’5. Prestant 4’5. Chorał 4’
6. Gemschorn 4’6. Nazard 2 2/3’6. Puzon 16’
7. Kwinta 2 2/3’7. Pikolo 2’
8. Super oktawa 2’8. Tercja 1 3/5’
9. Mixtura 4x9. Cymbel 3x
10. Trąbka 8’10. Dulcjan 8’
Pomoce
Połączenia: II – I, Super II – I, I – P, II – P
Tremolo manuału II
Automat pedału
Wyłącznik głosów językowych
Stale kombinacje: Piano, Forte, Tutti
Crescendo
Stół gry

Stół gry






Źródło

Oględziny własne
Kronika parafialna
F. Łamasz, Działalność organmistrzowska Franciszka Kandefera w latach 1924–1965, Lublin 2011 (praca magisterska KUL),
s. 75–78.
Zdjęcie prospektu: Michał Rogala 

Autor
Paweł Pasternak


Ostatnia modyfikacja: 2023-11-29 14:13:41