Pierwsze organy w paradyskiej świątyni były już w II połowie XVIII wieku. Ich wykonawcą był organmistrz Wojciech Szerszeniewicz. Umowa pomiędzy nim a przełożonym paradyskiego konwentu o. Medardem Temprowskim została podpisana w Paradyżu w 1771 roku. Organy te zostały poważnie uszkodzone w trakcie pożaru w 1820 roku. Odbudowano je po 1840 r., zaś do tego czasu posługiwano się pozytywami sprowadzonymi z Sulejowa i Wąchocka. Wielkie organy restaurowane były w latach 1887–1889 staraniem o. Letusa Śniegockiego. Nowy instrument za starym prospektem zbudowano w 1937 r., a jego ostatnią renowację wykonał w 2006 r. Adam Pachołek z Dachnowa. Organy przygotowuje do koncertów Krzysztof Deszczak z Lublina.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Bourdon 16’ | 1. Prync. fl 8’ | 1. Subkontrabas 32' ** |
2. Pryncyp. 8’ | 2. Gamba 8’ | 2. Pryncypał bas 16' |
3. Holflet 8’ | 3. Aeolina 8’ | 3. Kontrbas 16’ |
4. Salicet 8’ | 4. Vox celes 8’ | 4. Subbas 16’ |
5. Oktawa 4’ | 5. Gedeckt 8’ | 5. Kwintbas 10 2/3’ |
6. Flet 4’ | 6. Prestant 4’ | 6. Cello 8’ |
7. Sup. okt. 2’ | 7. Trawersf. 4’ | 7. Puzon 16’ |
8. Mixtura 4 ch. | 8. Nasard 2 2/3 | |
9. Trompet 8’ | 9. Picolo 2’ | |
10. Tercflet 1 3/5 | ||
11. Sesq.tera 2 ch.* |
M. Szymanowicz, Organy w kościołach diecezji radomskiej, Lublin 2006, s. 355–357.
Ostatnia modyfikacja: 2023-11-29 14:34:57
Jak zwykle, zdjęcia robione kalkulatorem.