Organy zbudowane w latach 30. XX w. Ich pierwotna lokalizacja nie jest znana. Po II wojnie światowej zostały przeniesione przez Gintera Miklisa z Zabrza na Jasną Górę, gdzie służyły w prezbiterium jako instrument tymczasowy. Gdy w 1956 r. dobiegła końca budowa nowych wielkich organów, instrument trafił do paulińskiego klasztoru w Brdowie (woj. wielkopolskie). Przeniesienia dokonał ponownie Miklis. Gdy i tam postanowiono zbudować nowe organy, translokacji na obecne miejsce instrumentu Berschdorfa dokonała firma Zygmunta Kamińskiego w październiku 1980 r. W pracach uczestniczył m.in. ówczesny pracownik firmy Marian Leśniczuk. W ostatnim czasie organy były konserwowane przez Andrzeja Sutowicza.
Wiatrownice stożkowe. Miech pływakowy. Dmuchawa elektryczna (niegdyś istniała również dźwignia do kalikowania nożnego, ale została zdemontowana). Stół gry wolnostojący; grający siedzi przodem do prezbiterium.
Skala manuałów: C–g3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Mixtur 3 fach | 1. Gedeckt 8’ | 1. Subbass 16’ |
2. Octave 2’ | 2. Dolkan 8’ | 2. Violon 8’ |
3. Gemshorn 4’ | 3. Principal 4’ | 3. Flautbass 8’ |
4. Holzflöte 8’ | 4. Nachthorn 2’ | 4. Choralbass 4’ |
5. Principal 8’ |
Olgierd A. Nowakowski, Działalność zabrzańskiego budowniczego organów Gintera Miklisa, [w:] Śląskie Organy II, Katowice 2000
Pamiętnik organmistrzowski Mariana Leśniczuka
Ostatnia modyfikacja: 2023-09-11 11:15:35