Organy zaczęto budować w 1939 r. i taka też data znajduje się na tabliczce w stole gry. Budowę ukończono jednak już w czasie wojny, w 1940 r. W 1998 r. remont przeprowadził Paweł Ziaja, który w manuale II w miejsce Aeoliny zamontował Pikolo i Sesquialterę. Instrument składa się z trzech szaf organowych: w środkowej, zawieszonej ponad podłogą chóru muzycznego, znajdują się sekcje manuałów, a w bocznych – sekcja pedału z podziałem na strony C i Cis. Stół gry ustawiony pod środkową szafą organową; grający siedzi przodem do prezbiterium.
Skala manuałów: C–a3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8’ | 1. Salicet 8’ | 1. Subbas 16’ |
2. Burdon 8’ | 2. Flet kryty 8’ | 2. Burdon 8’ |
3. Gamba 8’ | 3. Presant 4’ | 3. Cello 8’ |
4. Oktawa 4’ | 4. Holflet 4’ | |
5. Ruflet 4’ | 5. Pikolo 2’ | |
6. Kwinta 2 2/3’ | 6. Sesquialtera 2 2/3+1 3/5’ | |
7. Mixtura 3x |
F. Łamasz, Działalność organmistrzowska Franciszka Kandefera w latach 1924–1965, Lublin 2011 (praca magisterska KUL)
http://bialobrzegi.przemyska.pl/index.php/historia/historia-parafii/
Ostatnia modyfikacja: 2023-08-24 20:41:34