Kościół św. Mikołaja Ujście (wielkopolskie)

Najstarsze wzmianki o parafii w Ujściu pochodzą z połowy XV w. Wspólnota użytkowała aż cztery drewniane kościoły. W 1666 r. wybudowano nową świątynie o konstrukcji szachulcowej. Na przełomie XIX i XX w. była ona zbyt mała dla potrzeb parafii, dlatego też postanowiono wybudować nowy kościół, który powstał w latach 1905–1907.

Jak dotąd niewiele wiadomo o organach znajdujących się w poprzednich świątyniach. Pierwsze informacje pojawiają się dopiero w latach 30. XIX w. Parafia od dłuższego czasu chciała pozyskać instrument z likwidowanych wówczas klasztorów. W 1836 r. do kościoła trafiły organy z poznańskiego klasztoru bernardynek. Instrument ten pochodził prawdopodobnie z XVII w. i miał osiem głosów. Zapewne ich stan systematycznie się pogarszał, gdyż w 1883 r. kosztorys na nowe organy złożył poznański organmistrz Józef Gryszkiewicz. Co stało się z instrumentem od bernardynek, nie wiadomo.

Organy w obecnej świątyni są dziełem bydgoskiego zakładu prowadzonego przez Paula Voelknera. Choć kościół oddano do użytku i konsekrowano w 1907 r., organy można datować na koniec 1908 r. Świadczyć o tym może tabliczka firmowa oraz forma włączników rejestrowych. Również wpisy w organach zdają się potwierdzać tę hipotezę. 

Voelkner zastosował w instrumecie rejestr Glockenspiel, który w swej budowie i działaniu odpowiada dzwonkom chromatycznym. Jest to jedyny znany instrument Voelknera z tego typu mechanizmem. 

Obecnie stan instrumentu można określić jako średni. W ostatnim czasie parafia otrzymała środki na generalny remont organów.

Kontuar umieszczony przodem do ołtarza głównego. Skala manuałów: C–f³; skala pedału: C–d¹. Zachowane urządzenie do kalikowania.