Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła Niepart (wielkopolskie)

Prospekt oraz dyspozycja są bardzo zbliżone do poprzedniego dzieła Stanisławskiego w Nowym Mieście nad Wartą (opus 6). Organy charakteryzują się bardzo przyjemnym dla ucha, głębokim brzmieniem.

Prospekt neogotycki, pomalowany na kolor szary z białymi oraz złotymi elementami. Zwieńczenia pól prospektowych zaopatrzone w kwiatony oraz sterczyny. Można również dopatrzeć się niebiesko-czerwonych detali. Oryginalne piszczałki prospektowe zostały zarekwirowane przez Niemców na cele wojenne. Prospekt uzupełniono w roku 1951.

Z inskrypcji wewnątrz szafy możemy się dowiedzieć, iż miech pierwotnie znajdował się wewnątrz organów. W roku 1947 wymontowano go i wstawiono do wieży. Jak napisał prawdopodobnie ówczesny organista, czynności te zostały przeprowadzone niestarannie: kanały (powietrzne) są niefachowo połączone, [...] przy kalikowaniu powstają wstrząsy w graniu. Oryginalne ciśnienie wynosiło 85 mm słupa wody.

Wnętrze szafy organowej jest dwupoziomowe. Na poziomie podłogi znajduje się miech, dmuchawa oraz wiatrownica pedału, wyżej znajdziemy sekcje klawiatur ręcznych. Za prospektem znajdują się kolejno: sekcja manuału I, sekcja manuału II, sekcja pedału. Według inskrypcji wewnątrz szafy w instrumencie powinno znajdować się 945 piszczałek.

Ostatnie prace przy organach prowdził Tomasz Sowiński z Pudliszek. Prawdopodobnie zakończyły się one w roku 2018 (data ta widnieje na pierwszym wpisie w karcie ewidencji wymiany oleju w dmuchawie). Najprawdopodobniej wtedy przeniesiono z powrotem miech do wnętrza szafy organowej, odłączono starą dmuchawę, która pozostała na wieży, oraz wstawiono nową do wnętrza instrumentu. Wtedy też zrekonstruowano niektóre drewniane piszczałki. Nowe, cztery kryte piszczałki głosu Pryncypał 16' z sekcji pedału są kompletnie rozintonowane. Dostroiki piszczałek Harfy Aeolskiej 8' z manuału II są zaklejone taśmą imitującą metal, natomiast wszystkie oryginalne rurki igielitowe zastąpiono plastikowymi. Stół gry połączony jest z zasilaniem powietrzym za pomocą plastikowej rury karbowanej.

Instrument charakteryzuje typowe dla Stanisławskiego nazewnictwo urządzeń i registrów, które zostało zdeformowane poprzez wstawienie nowych tabliczek zawierających błędy. Pisownia zgodna z opisami na manubriach.

Skala manuałów: C–f³; skala pedału: C–d¹.