Pierwotnie był to pozytyw zbudowany dla klasztoru bernardynów w Sokalu (obecnie Ukraina), gdzie służył jako instrument boczny. W 1951 r. przeniesiono go do bernardyńskiego kościoła w Zakopanem, skąd w 1975 r. Henryk Siedlar translokował go na obecne miejsce. Dodał przy tym sekcję pedału na wiatrownicy stożkowej oraz zamienił głos Jula 4’ na Pryncypał skrzypcowy 8’. W 2015 r. remont generalny z dalszymi zmianami w dyspozycji przeprowadził Adam Wolański z Lubania.
Manuał | Pedał |
---|---|
1. Pryncypał 4’ | 1. Subbas 16’ |
2. Bourdon 8’ | |
3. Viola 8’ | |
4. Flet 4’ | |
5. Oktawa 2’ | |
6. Mikstura 3ch. |
o. J. Śmierciak OFM, Organy w kościołach bernardyńskich na terenie Polski. Studium historyczno-instrumentoznawcze, Lublin 2008 (praca doktorska KUL), s. 73–74, 231.
Ostatnia modyfikacja: 2023-01-25 21:21:13
W podanym źródle rok budowy instrumentu jest 1875 rok.