Kościół św. Stanisława Biskupa Krzczonów (małopolskie)

Organy zostały wybudowane przez Tomasza Falla, szczyrzyckiego organmistrza, dla kościoła parafialnego w Lubniu. Według inskrypcji na jednej z piszczałek, budowę ukończono 28 stycznia 1903 roku. Do starego kościoła w Krzczonowie zostały przeniesione przed II wojną światową około 1936 roku. Miały wówczas 7 głosów i trakturę mechaniczną.

W 1996 roku organy zostały zdemontowane ze względu na rozbiórkę kościoła, by w roku następnym przenieść je do nowej krzczonowskiej świątyni. Przeprowadzono wówczas kapitalny remont, który nadzorował Józef Mamel z Tyńca. Wówczas to także organy były sukcesywnie powiększane. Dobudowane zostały dwie nowe szafy po obu stronach oryginalnej i zamontowano w nich dodatkowe 4 głosy dla manuału, miech pływakowy i dmuchawę elektryczną. W roku 1998 do instrumentu dobudowano dwugłosowy pedał. Niestety nie wykonano połączenia manuału z pedałem.

Powstały wówczas 13-głosowy instrument stał się chlubą parafian krzczonowskich. Obecnie jest instrumentem o mieszanej trakturze gry i rejestrów. W części oryginalnej pozostawiono trakturę mechaniczną i wiatrownicę klapowo-zasuwową, natomiast w dwóch dobudowanych sekcjach zastosowano trakturę pneumatyczną i wiatrownice stożkowe. Zachowane urządzenie do kalikowania.

Prospekt organowy niejednolity, trzyczęściowy. Część środkowa trójwieżyczkowa z dwoma płaskimi polami. Boczne szafy zostały wykonane przez miejscowych stolarzy: Jana Śliza i Stanisława Pierona. Całość instrumentu została przyozdobiona rzeżbionymi elementami ozdobnymi z koroną na środkowej wieżyczce zwieńczającą cały instrument.

Skala manuału: C-c³; skala pedału: C-c¹.