Dom biskupa siedleckiego – sala konferencyjna Siedlce (mazowieckie)

Organy powstały zapewne z przeznaczeniem do muzykowania kameralnego dla nieznanego dziś zleceniodawcy w Brandenburgii bądź Saksonii. Od ok. 1790 r. znajdowały się w kościele św. Benona w Warszawie, w 1808 r. przewieziono je do kościoła w Pruszynie, gdzie służyły do 1968 r. 

Instrument odkryto w 2002 r. w Pruszynie. Później zidentyfikowano go jako dzieło Joachima Wagnera. Organmistrz przy dwóch manuałach zastosował wspólną wiatrownicę klapowo-zasuwową z systemem podwójnej transmisji (Doppeltransmissionlade) i z równoczesnym podziałem klawiatur na bas i dyszkant. Głosy manuału II są transmitowane z manuału I. Na desce wałków skrętnych manuału II, znajdującej się tuż za pulpitem muzycznym, znajduje się zapis:

Ao1744 d.21.Märtz ist diese Orgel zu bauen
angefangen,
1745 d.18. November völlig zu Ende gebracht worden
von Hn Joachim Wagnern
Orgelbauern.

Organy zostały zrekonstruowane w latach 2008-2010 przez firmę Orgelbau Ekkehart Gross z Waditz, zaś prace malarskie, snycerskie i złotnicze przy obudowie organów wykonała w 2009 roku Pracownia Konserwacji Dzieł Sztuki Katarzyna Dzienniak, Krystyna Białkiewicz z Sosnowca. W zdecydowanej większości jest to instrument zrekonstruowany.

Manuały C-d³ , podział na bas i dyszkant na klawiszu c¹.