Pierwsze, siedmiogłosowe organy, ufundowane przez Aleksandrę Ogińską, pochodziły z 1793 r. i były dziełem Józefa Janiczka. Na początku XIX w. dodano trzygłosowy pedał. Następny instrument, z którego zachowana jest szafa, został zbudowany w 1868 r. przez Mateusza Mielczarskiego i Józefa Szymańskiego. Miał on 12 głosów, dwa manuały i pedał. Po I wojnie światowej uzyskał nowe piszczałki i miechy. Obecne organy, wybudowane przez Włodzimierza Truszczyńskiego z Warszawy, zostały uroczyście poświęcone przez bp. Jana Mazura 18 kwietnia 1971 r. Podczas uroczystej mszy św. i koncertu inauguracyjnego na nowych organach grał Feliks Rączkowski. Remontowane i przebudowane w 1988 r. przez Zbigniewa Sianowskiego (wymiana elektryki). Generalnie remontowane i strojone w 1996 r. przez organmistrza Mariana Leśniczuka, który wstawił Obój w miejsce Kwintadeny w manuale II.
Wiatrownice stożkowe. Dwa miechy pływakowe (jeden dla sekcji manuału I i pedału, drugi dla sekcji manuału II). Dmuchawa elektryczna.
Manuały C-a3, pedał C-g1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8' | 1. Obój 8' | 1. Kontrabas 16' |
2. Holflet 8' | 2. Bourdon 8' | 2. Subbas 16' |
3. Oktawa 4' | 3. Salicet 8' * | 3. Cello 8' |
4. Rurflet 4' | 4. Vox coelestis 8' | 4. Fletbas 8' |
5. Super oktawa 2' | 5. Pryncypał 4' | 5. Oktawbas 4' |
6. Mixtura 4 ch. [1 1/3'] | 6. Flet szpiczasty 4' | 6. Kornetbas 3 ch. [2 2/3'] |
7. Nasard 2 2/3' | ||
8. Picolo 2' | ||
9. Tercjan** 2 ch. [1 3/5'+1 1/3'] | ||
10. Cymbel 3 ch. |
Ostatnia modyfikacja: 2024-03-17 23:42:21