Kościół ewangelicko-augsburski Międzyrzecze Górne (śląskie)

Instrument wzorowany na organach kościoła ewangelickiego w pobliskiej Białej, zbudowanych również przez K. Kuttlera w roku 1848 (zwany przez miejscowych parafian "córką" bialskich organów). Pod koniec II wojny światowej został w dużym stopniu zniszczony przez wojska radzieckie (m. in. została doszczętnie zniszczona sekcja pozytywu). Taki stan organów utrzymywał się aż do 2004 roku, kiedy to firma Krzysztofa Jakubowskiego dokonała remontu instrumentu oraz uzupełniła wszystkie braki w materiale dźwiękowym, opierając się o zachowane nazwy na rejestrach i o elementy organów w Białej. Do tego wykorzystano piszczałki sprowadzone z Warszawy. Przy okazji wymieniono też wysłużone już nakładki na klawiszach na nowe.

Na dzień dzisiejszy instrument kwalifikuje się do ponownego remontu: daje się zauważyć wzmożona aktywność drewnojadów (np. na klawiaturze pedałowej), a także cały instrument jest rozstrojony i rozintonowany. Nieoryginalne tabliczki rejestrowe, prawdopodobnie nałożone na stare. 

Według podań ustnych organy w Międzyrzeczu są jednym z ostatnich instrumentów Karla Kuttlera. Według dostępnych źródeł zostały zbudowane w 1857 roku. Data ta jednak nadsuwa pewne wątpliwości, gdyż sama świątynia była budowana później, bo w latach 1864-66, a sam Karl Kuttler zmarł dopiero w 1876 roku.

3 miechy klinowe zasilane dmuchawą elektryczną oraz z możliwością kalikowania. Wiatrownice klapowo-zasuwowe. W propekcie użyte piszczałki pryncypału 8' w szafie głównej oraz pryncypału 4' w pozytywie. Ciekawostką jest strój prawie o pół tonu wyższy niż współczesnie stosowany.

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-c¹.