Instrument Paula Voelknera z Bydgoszczy z 1917 roku. Pewnym jest, że został później przebudowany. Wskazują na to nieoryginalne tabliczki rejestrowe ze spolszczonymi nazwami głosów oraz nietypowa dla warsztatu Voelknera dyspozycja manuału II. Ostatni remont zakończył się w 2021 roku i został przeprowadzony przez firmę Władysława Cepki. Podczas remontu dodano do manuału II dzwony rurowe oraz wymieniono klawiaturę pedałową, która jest trzecią w historii tych organów. W lewej części szafy znajduje się sekcja pedału, w prawej – sekcje obu manuałów, a na środku – dmuchawa, miech oraz dobudowane na pneumatycznej dostawce dzwony. Wszystkie piszczałki sekcji pedału są drewniane. Prawy człon prospektu grający, natomiast lewy – niema.Pisownia głosów według napisów na tabliczkach rejestrowych.
Skala manuałów: C–f3; skala pedału: C–d1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Bordun 16’ | 1. Gedakt 8’ | 1. Wiolon 16’ |
2. Pryncypał 8’ | 2. Prync. skrzypc. 4’ | 2. Subbas 16’ |
3. Gamba 8’ | 3. Flettravers 4’ | 3. Oktawbas 8’ |
4. Flet 8’ | 4. Flet Polny 2’ | 4. Fletbas 8’ |
5. Oktawa 4’ | 5. Kwinta 1 1/3’ | |
6. Kwinta szum. 2 2/3+2’ | ||
7. Mixtura 3-4 ch. |
Ostatnia modyfikacja: 2022-03-12 09:11:12