Kościół św. Mikołaja Lubzina (podkarpackie)

Organy zbudował Rudolf Haase ze Lwowa w latach 1906-1907. Pierwotnie miały jeden manuał i pedał oraz 13 głosów. Dyspozycja była następująca:

Ped-Man., Oktaw-Ped., Piano, Pleno, Tutti

W sprawozdaniu z wizytacji dziekańskiej z 1970 r. wspomniana jest przyczyna ich przebudowy: Liczą dopiero 60 lat, ale ciągle się psują, a są trudne do naprawienia, dlatego będą musiały byc w najbliższym czasie przebudowane, a przy tej okazji powiększone o 7 nowych głosów. Dowodzi to, że już wtedy istniały skonkretyzowane plany prac. Zostały one przeprowadzone z fundacji Klubu Lubzina w Chicago, a wykonał je Stanisław Broszko w 1972 r. Zainstalowano nowy, dwumanuałowy stół gry oraz wykonano nowy prospekt. Dotychczasowy zawieszono nad balustradą chóru jako atrapę.
W 1984 r. budowniczy wraz z bratem Bolesławem przeprowadził remont obiektu. Kolejny raz instrument był remontowany w latach 2006-2007. Dokonał tego Andrzej Ragan z Włocławka. Wstawiono wtedy w miejsce Pryncypału fletowego 8’ głos Unda maris 8’. Ragan ponownie remontował organy w 2014 r. po remoncie kościoła.

Zabytkowy prospekt z pierwotnego instrumentu jest zawieszony nad balustradą chóru muzycznego. Za nim znajduje się „właściwy” prospekt, który składa się z pięciu pól piszczałkowych ujętych lizenami. Układ piszczałek w skrajnych polach odśrodkowy, w pozostałych polach dośrodkowy. Szafa organowa utrzymana w kolorystyce naturalnego drewna.

Wiatrownice stożkowe. Dwa miechy pływakowe wewnątrz szafy organowej. Stół gry wolnostojący (grający siedzi przodem do prezbiterium).

Skala manuałów: C–a³; skala pedału: C–f¹.