Kościół Przemienienia Pańskiego Radomyśl Wielki (podkarpackie)

Po 1880 r. 9-głosowe organy dla tutejszego kościoła wykonał Jan Grocholski ze Starego Sącza. Jednak już w 1917 r. orzeczono, że są w stanie bardzo lichym i żadnej wartości artystycznej nie przedstawiają. Uległy zniszczeniu wraz z kościołem podczas II wojny światowej. Historia obecnego instrumentu rozpoczyna się 5 stycznia 1959 roku, kiedy podczas wizytacji dziekańskiej zalecono pomyśleć o organach. Już 8 listopada tego roku nowy instrument poświęcił bp Karol Pękala. W 1972 r. podczas wizytacji kanonicznej zapisano: organy nowe, wymagają jednak przeglądu. Przed następną wizytacją w 1978 r. został przeprowadzony generalny remont i strojenie organów. Kolejny remont przeprowadził w 1993 r. Kazimierz Plewa z Nowego Sącza. W 2019 r. Andrzej Ragan z Włocławka dobudował na dostawce w manuale II głos Obój 4’.

Prospekt trójczłonowy. Człony skrajne bliźniacze, złożone z trzech grup piszczałek: grupa od strony ścian kościoła złożona z czterech piszczałek drewnianych równej długości, grupa środkowa z piszczałek metalowych o długościach korpusów rosnących dośrodkowo, grupa od strony członu środkowego złożona z piszczałek metalowych, najwyższa, o długościach korpusów rosnących odśrodkowo. Człon środkowy ze zredukowanym cokołem zawieszony ponad podłogą chóru, złożony z pięciu grup piszczałek: grupy skrajne złożone z czterech piszczałek drewnianych równej długości, grupy pośrednie z piszczałek metalowych o długościach korpusów rosnących dośrodkowo, grupa środkowa najwyższa, złożona z piszczałek metalowych o długościach korpusów lekko rosnących odśrodkowo. Cokół prospektu oraz drewniane piszczałki prospektowe malowane na kolor kremowy. Gzyms prospektu oraz płyciny odzwierciedlają podział na grupy piszczałek. Skromna dekoracja snycerska w postaci wolutowo zawijanych konsolek w cokołach członów skrajnych i uskrzydlonej główki anielskiej pośrodku cokołu członu środkowego.

Wiatrownice stożkowe. Dwa miechy pływakowe umieszczone na chórze muzycznym: większy dla manuału I i pedału, mniejszy dla manuału II. Stół gry wolnostojący, w prawej części chóru (grający siedzi lewym bokiem do prezbiterium).

Skala manuałów: C–a³; skala pedału: C–f¹.