Kościół Nawiedzenia NMP Zdziarzec (podkarpackie)

Parafia w Zdziarcu może się poszczycić bogatymi tradycjami organowymi: w 1748 r. były tam dwa osobne instrumenty: większy, 14-głosowy z pedałem oraz 6-głosowy pozytyw w kaplicy. W 1800 r. kościół wyposażony był w organy 9-głosowe, a w roku 1846 – w 6-głosowe. W 1872 r. zbudowano nową świątynię, a dwa lata później pierwsze organy do niej wykonał krakowski organmistrz Antoni Sapalski. Instrument liczył 10 głosów: 7 w manuale i 3 w pedale. W lutym 1918 r. żołnierze austriaccy zabrali z organów jeden głos na cele wojenne. Zapewne był to prospektowy Pryncypał. W 1936 r. na ukończeniu była restauracja organów, podczas której być może uzupełniono zabrane piszczałki prospektowe. Instrument został zniszczony wraz z kościołem w 1944 roku.

Obecne organy zbudowała w 1893 r. firma Rieger dla kościoła w Przecławiu. Ich fundatorką była hrabina Reyowa, a kosztowały one 1300 złotych reńskich. W katalogu firmy instrument wspomniano jako opus 414, jednak na tabliczce w stole gry podany jest numer 410. Organy były w Przecławiu do 1955 roku, kiedy w związku z budową nowego instrumentu zostały sprzedane i ustawione w Zdziarcu. W 1961 r. planowano zainstalować w nich dmuchawę elektryczną. Były one później kilkukrotnie remontowane. Wiadomo, że restaurował je Wojciech Grzanka, organista kościoła św. Jakuba w Tuchowie, który być może również montował je w Zdziarcu, natomiast później konserwację przeprowadzali Władysław Cepuch z Krakowa (były pracownik firmy Wacława Biernackiego) i Józef Sitek. W 1988 r. remont instrumentu przeprowadził Marian Tetlak z Rzeszowa. Podobne prace wykonali w 1997 r. Tomasz Nowak z Krakowa ze Stanisławem Wolakiem z Nowego Sącza.

Organy mają wiatrownice stożkowe. System powietrzny stanowi jeden miech pływakowy znajdujący się w szafie organowej oraz dmuchawa elektryczna zlokalizowana za ścianą chóru. Stół gry wbudowany jest w lewy bok szafy organowej.

Skala manuału: C–f³; skala pedału: C–d¹.