Kościół ewangelicko-augsburski „Wang” Karpacz (dolnośląskie)

Kościół Górski Naszego Zbawiciela został zbudowany z drewnianych bali w norweskiej miejscowości Vang na przełomie XII i XIII wieku. W XIX stuleci świątynia stała się już za mała na potrzeby miejscowej ludności, która musiała zaciągnąć pożyczkę na pokrycie kosztów budowy nowej. Kościół był mocno zniszczony, ale nadawał się do sprzedaży w celu rozbiórki i odbudowy w innym miejscu. Wówczas norweski malarz Jan Krystian Dahl, przebywający w Dreźnie, namówił pruskiego króla Fryderyka Wilhelma IV do zakupu kościoła w celu postawienia go w berlińskim muzeum. Rozebraną świątynię przewieziono do Berlina w 1841 roku, jednak już rok później, za namową hrabiny Fryderyki von Reden, zdecydowano się przekazać kościół tworzonej właśnie wspólnocie w Górnym Karpaczu.

Obecny instrument wybudowała firma Sauer w 1926 roku jako opus 1322. Szafa organowa zlokalizowana na środku chóru muzycznego jest symetryczna. Środkowa część jest wysunięta do przodu i jako jedyna ma piszczałki prospektowe. Stół gry wolnostojący, zlokalizowany po lewej stronie szafy organowej (patrząc od prezbiterium). Grający zwrócony jest lewym bokiem do nawy kościoła. Całość instrumentu usytuowana jest na niewielkim cokole. Organy stylistycznie reprezentują późny romantyzm z ukłonem w kierunku stylu Orgelbewegung, na co może wskazywać m.in. obecność krótkotubowego głosu językowego w sekcji pedału oraz dość duża niezależność sekcji. Każdy manuał zawiera miksturę, dzięki czemu można zbudować registrację Pleno. Możliwości instrumentu znacznie poszerzają głosy transmitowane do pedału i połączenia oktawowe. Na uwagę zasługuje również obecność szafy ekspresyjnej oraz zdublowanie większości włączników połączeń przez nożne tryty, co jasno wskazuje, że instrument powstał z myślą o koncertach. Brzmienie można określić jako ciepłe, śpiewne, nieordynarne, ale jednocześnie bardzo dobrze zdefiniowane. Instrument wybornie sprawdza się w kameralnej akustyce świątyni, o czym podczas odbioru wspomniał Gustav Knak – organista i członek Państwowej Komisji Egzaminacyjnej.

Obecny stan organów można określić jako dostateczny – nie grają niektóre dźwięki poszczególnych głosów, jednak instrument dość dobrze trzyma strój.