Kościół Nawiedzenia NMP Zaborów (małopolskie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Parafia Zaborów powstała w 1819 roku i wydzielona została z parafii Szczurowa. Początkowo miejscem kultu była drewniana kaplica pod wezwaniem św. Ignacego Loyoli. W kaplicy tej znajdowały się organy wybudowane w 1815 roku, wycenione na 160 florenów. Instrument ten, z racji małego wnętrza, nie był zapewne wielkich rozmiarów. W 1830 r. Teresa Radecka swoimi fundacjami wsparła budowę kościoła drewnianego, który został konsekrowany w 1858 roku przez biskupa tarnowskiego Józefa Alojzego Pukalskiego. Instrument we wspomnianym kościele powstał w 1851 roku. Nie mamy wzmianek o jego budowniczym, jednak z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy założyć, że był nim Jan Baranowski ze Starego Sącza. Prospekt organów jest identyczny ze zbudowanymi rok wcześniej przez Baranowskiego organami w kościele św. Szymona w Lipnicy Murowanej, takie same są również zdobione piszczałki prospektowe.

Pierwszy remont instrumentu odbył się w 1880 roku. W 1896 r. organy odrestaurowano i sprawiono nowy miech. Prace te wykonał prawdopodobnie Tomasz Fall ze Szczyrzyca, gdyż obudowa klawiatury manuału i manubria wyglądają podobnie jak w instrumentach tego organmistrza. Być może też dziełem Falla jest dobudowana dwugłosowa sekcja pedału. Z upływem czasu podjęto decyzję o budowie nowego, większego kościoła, którego powstanie datuje się na lata 1948–1951. W 1955 r. przeniesiono do niego instrument i powiększono o dwa głosy. Prace te wykonała firma Wacława Biernackiego z Krakowa. Dwa lata później zamontowano napęd elektryczny. Natomiast w roku 1958, według zapisków kroniki parafialnej, przeprowadzono kolejny remont. Odrestaurowania instrumentu podjął się także w 1972 roku Władysław Ziemiański ze Szczyrzyca, zaś ostatni remont wykonał w 2003 roku Kazimierz Plewa z Nowego Sącza. 

Prospekt organowy w tradycji baroku. Wiatrownice klapowo-zasuwowe. Miech pływakowy na chórze, dmuchawa elektryczna w pomieszczeniu obok chóru. Stół gry wbudowany w lewy bok szafy organowej o klawiaturze ręcznej (C–f3) i klawiaturze nożnej (C-f).


Budowniczy
Jan Baranowski (?)
Rok zakończenia budowy
1851
Liczba głosów
11
Liczba klawiatur
I+P
Traktura gry
mechaniczna
Traktura rejestrów
mechaniczna
Dyspozycja instrumentu
ManuałPedał
1. Oktawa 4’1. Subbas 16’
2. Pryncypał 8’2. Fletbas 8’
3. Flet maior 8’
4. Pikolo 2’
5. Vox coel 8’
6. Viola 4’
7. Mixtura 2 ch.
8. Flet minor 4’
9. Salicet 8’
Stół gry

Stół gry






Źródło
Ł. Burgieł, Instrumentarium organowe dekanatu radłowskiego diecezji tarnowskiej, [w:] Organy i ludzie II. Katalogi, opracowania, refleksje, red. M. Trzaskalik-Wyrwa, Warszawa 2020, s. 103–104 (tam też szczegółowa bibliografia)
Autor
Łukasz Burgieł


Ostatnia modyfikacja: 2021-05-11 15:24:22