Kościół Wniebowzięcia NMP Idzików (dolnośląskie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

1. Historia instrumentu

Decyzja o budowie instrumentu podjęta została 24 lipca 1904 r. Montaż rozpoczęto 17 października 1906 r. Odbioru instrumentu 17 grudnia tego samego roku dokonał prof. dr E. Bohn z Wrocławia. W 1917 r. zna cele wojenne zostały zarekwirowane piszczałki, a uzupełniono je w 1924 r. Z tej okazji zorganizowany został koncert, z którego dochód miał na celu pokrycie kosztów ich montażu. W 1926 r. Georg Zimmer z Lądka gruntownie oczyścił i nastroił instrument. Nie udało się natomiast w tym czasie zamontować dmuchawy. Nastepne prace przy instrumencie miały miejsce w 1937 r. Wykonywał je Bruno Schlag, który opiekę nad organami sprawował do 1945 r. 

2. Stan obecny

Instrument liczy 15 głosów rozłożonych na dwa manuały i pedał. Traktura gry i rejestrów jest pneumatyczna. Wiatrownice stożkowe. Miech magazynowy z podawaczem nożnym, umieszczony wewnątrz szafy organowej. Powietrza dostarcza dmuchawa elektryczna znajdująca się w pomieszczeniu obok organów. Maciej Bator w swojej pracy magisterskiej poświęconej działalności firmy Lux tak opisuje organizację wnętrza szafy organowej: organy w Idzikowie są połączeniem dwóch sposobów planowania wiatrownic. Sekcja Hauptwerku, pierwsza licząc od prospektu, jest wyraźnie wzorowana [na instrumentach] Josepha Luxa (koresponduje z kształtem prospektu). Oberwerk (oddzielony od Hauptwerku kładką komunikacyjną) jest całkowicie chromatyczny. Największe piszczałki stoją po prawej stronie szafy i maleją regularnie ku lewej. Podobnie rozmieszczony jest głos Cello 8'. Pozostałe dwa rejestry pedału (Violon 16' i Subbass 16', są rozlokowane nieregularnie: Violon rozpoczyna się na środku szafy, a Subbass od lewej jej ściany. Stół gry wolnostojący (grający siedzi przodem do ołtarza). Posiada on ciekawy kształt rejestrów, spotykany częściej w organach firmy Rieger (być może sprowadzone z tej właśnie firmy. Obecnie instrument jest w złym stanie, nie wykorzystuje się go podczas liturgii (używany jest analogowy instrument firmy Johannus). 

Skala manuału: C-f3, skala pedału: C-d1

 


Budowniczy
Franz Lux
Rok zakończenia budowy
1906
Stan instrumentu
Bardzo zły
Liczba głosów
15
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
pneumatyczna
Traktura rejestrów
pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
Hauptwerk Oberwerk 
1. Bordun 16' *1. Geigen Prinzipal 8' *1. Violon 16'
2. Prinzipal 8' *2. Salicional 8'2. Subbass 16' *
3. Gamba 8'3. Aeoline 8'3. Cello 8' *
4. Doppel Gedekt 8'4. Konzert Flöte 8' *
5. Octave 4' *5. Flauto Traverso 4' *
6. Rausch Quinte 2 2/3 u. 2'
7. Mixtur 4 fach
Pomoce
Połączenia: Pedal koppel I, Pedal koppel II, Manual koppel I, Superoctav koppel II/I
Rejestr zbiorowy: Volles Werk
Przypisy
*) obecnie napis nieczytelny
Stół gry

Stół gry

Tabliczka firmowa

Tabliczka firmowa

Wnętrze instrumentu

Wnętrze instrumentu






Źródło
Opis opracowany na podstawie własnych oględzin, a także:
A. Prasał, Działalność organmistrzowska firmy Lux z Lądka-Zdroju, Opole 2018;
M. Bator, Działalność zakładu organmistrzowskiego Franza i Josepha Luxów z Lądka-Zdroju, Warszawa 2009 (praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. Andrzeja Chorosińskiego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, mps)
Autor
Jakub Karmelita


Ostatnia modyfikacja: 2021-02-16 22:02:38