Kościół św. Anny Wadowice Górne (podkarpackie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Obecny kościół został zbudowany w 1913 r. w stylu neogotyckim, według projektu Teodora Talowskiego. Początkowo umieszczono w nim pięciogłosowy pozytyw zbudowany przez Jana Śliwińskiego ze Lwowa ok. 1892 r., który pierwotnie znajdował się w poprzednim, drewnianym kościele, przeniesionym w 1916 r. do miejscowości Jamy. W 1918 r. przeprowadzono remont instrumentu.

Podczas II wojny światowej kościół został częściowo zniszczony. Wieżę, na której piętrze znajduje się chór muzyczny, zrekonstruowano dopiero w 1957 r. Do odbudowującego się po zniszczeniach wojennych kościoła sprowadzono organy z nieustalonej miejscowości na Dolnym Śląsku. Z wykorzystaniem części tego instrumentu (szafa oraz prawdopodobnie wiatrownice i obudowa stołu gry) Czesław Kruszewski z Warszawy zbudował w 1968 r. organy. Ich dyspozycja była podobna do wielu innych ułożonych dla tego organmistrza przez Stanisława Możdżonka, organistę archikatedry warszawskiej.

Instrument przechodził doraźne remonty i naprawy, a od 1993 r. był nieczynny – do gry wykorzystywano instrument elektroniczny z modułem muzycznym firmy Viscount. 

Organy te posiadały prospekt neogotycki, wiatrownice stożkowe, jeden miech pływakowy, urządzenie do kalikowania nożnego (zdemontowane) oraz dmuchawę elektryczną. Stół gry był wolno stojący; grający siedział bokiem do ołtarza. Manuały miały skalę C-f3, a pedał C-d1. Traktura instrumentu była pneumatyczna.

POPRZEDNIA DYSPOZYCJA ORGANÓW

Manuał I Manuał II Pedał
Burdon 8' Flet kryty 8' Subbas 16'
Salicjonał 8' Szpicflet 8' Pryncypał 8'
Pryncypał 4' Holflet 4' Chorałbas 4'
Flet leśny 2' Pryncypał 2'  
Mixtura 3+4 ch.    Sesquialtera 2 2/3' + 1 3/5'  
  Róg nocny 1'  
  Acuta 2 ch. 2/3'  

 

Połączenia: II/I, I/P, II/P
Urządzenia dodatkowe: automat pedałowy, tremolo
Registry zbiorowe: Piano, Forte, Tutti

Przebudowa obecnego instrumentu, którą przeprowadził Andrzej Ragan z Włocławka, zakończyła się w roku 2014, a organy po raz pierwszy zagrały podczas Triduum Paschalnego. Została ufundowana przez parafian. Zmieniono trakturę na mechaniczną i wiatrownice na klapowo-zasuwowe.

Instrument zasilany dmuchawą elektryczną, prospekt niemy, stół gry wbudowany w cokół szafy organowej (grający siedzi tyłem do prezbiterium) i zamykany parą dwuskrzydłowych drzwiczek. Planowane jest wstawienie głosu językowego do sekcji manuału II. 

Skala manuałów: C-g3; skala pedału: C-f1.

 


Liczba głosów
17
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
mechaniczna
Traktura rejestrów
mechaniczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Pryncypał 8'1. Salicjonał 81. Subbas 16'
2. Szpicflet 8'2. Burdon 8'2. Violon 16'
3. Oktawa 4'3. Pryncypał 4'3. Oktawbas 8'
4. Rurflet 4'4. Holflet 4'4. Chorałbas 4'
5. Superokt. 2'5. Kwinta 2 2/3'
6. Mixtura 1 1/3 x36. Flet leśny 2'
7. Tercja 1 3/5'
Tremolo
Pomoce
Połączenia: II-I, II-P, I-P
Regulator częstotliwości tremola
Stół gry

Stół gry

Prospekt przed przebudową

Prospekt przed przebudową

Stół gry przed przebudową

Stół gry przed przebudową






Źródło
Oględziny własne 9.04.2015
Zdjęcia i opis organów przed przebudową: Paweł Pasternak
Autor
Paweł Pajor


Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:13:07