Organy zostały wybudowane przez Bronisława Markiewicza w 1904 roku dla kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy. 21 listopada organmistrz pobrał zaliczkę w wysokości 400 koron z ogólnej kwoty 1000 koron, jaką wpłacił ks. Franciszek Walczyński, i zobowiązał się ukończyć budowę do 22 grudnia tego roku. Po 1934 r. organy zostały przeniesione do istniejącej do dziś świątyni.
W 1955 r. przeprowadzono remont organów, po którym 15 sierpnia tego samego roku instrument poświęcił ks. dziekan Aleksander Rusin. Zważywszy na szeroko zakrojoną akcję pozyskiwania ofiar na ten cel wśród parafian, chodziło o poważne prace, które miały raczej cechy przebudowy. Prawdopodobnie wtedy trakturę mechaniczną zastąpiono pneumatyczną. Wykonawcą tych prac mógł być Wojciech Grzanka, organista z Tuchowa, który według innego źródła miał ok. 1957 r. przeprowadzić remont organów. Prace te jednak niewiele poprawiły stan instrumentu, ponieważ już w 1962 r. wymieniano wiatrownicę. Nie znamy nazwiska wykonawcy tej pracy. W 1971 r. organy miały następującą dyspozycję:
Manuał (C-f3) | Pedał (C-d1) |
Pryncypał [8'] | Subbas [16'] |
Fl. Major [8'] | |
Gamba [8'] | |
Portunal [4'] | |
Oktawa [4'] | |
Kwinta [2 2/3'] |
Połączenia: M-P, Super
Ok. 1980 r. organy remontował Stanisław Wilewski z Nockowej. Wymienił on tabliczki z nazwami głosów na zdemontowane z organów Wacława Biernackiego w kościele filipinów w Tarnowie, które w tym czasie przebudowywał. Stąd napisy na niektórych rejestrach nie odpowiadają stanowi faktycznemu.
W 1993 r. w związku z budową nowego instrumentu w kościele, organy zostały przeniesione przez firmę Włodzimierza Truszczyńskiego na obecne miejsce. Zainstalowano wtedy nową dmuchawę elektryczną firmy Laukhuff.
Stół gry wbudowany w lewy bok szafy, nad nim 6 otworów po dawnych manubriach. Klawiatura pedałowa zdemontowana. Skala manuału: C-f3.
Manuał | Pedał |
---|---|
1. Pryncyp. 8' | 1. Subbas 16' |
2. Saliect 8' | |
3. Flet 8' | |
4. Oktawa 4' | |
5. Prestant 4' * | |
6. Mixtura 4 ch** |
Ostatnia modyfikacja: 2020-03-23 15:32:16