Pierwszy kościół parafialny w Gdowie wzmiankowany był w latach 1325-1327. Z tego okresu zachowała się gotycka partia obecnej świątyni. W epoce nowożytnej budowla była dwukrotnie rozbudowywana (przed 1826 r. i w latach 1864-1865). Z kolei w latach 1994-1996 dobudowano dwie nawy boczne.
Nawę główną zamyka rokokowy chór muzyczny z drugiej połowy XVIII wieku, wsparty na czterech kolumnach. Pierwotnie mieścił się na nim pozytyw z 1795 roku, dzieło nieznanego organmistrza, ufundowany przez Jana i Macieja Lubomirskich. Herb tegoż rodu oraz figury świętych: Jana Apostoła i Macieja, będących patronami fundatorów, znalazły się w zwieńczeniu wieżyczek prospektowych.
W latach 70. XX w. powstał nowy instrument, zbudowany przez Stanisława Wilewskiego z Nockowej. Zachowano wówczas rokokowy prospekt dawnego pozytywu, umieszczając go na tle niearchitektonicznego segmentu piszczałkowego.
Instrument 18-głosowy, o trakturze pneumatycznej, z wolnostojącym stołem gry o 2 manuałach (C-a3) i pedale (C-f1).
Prospekt dawnego pozytywu architektoniczny, rokokowy, jednosekcyjny, pięciopolowy, trójwieżyczkowy.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8' | 1. Holflet 8' | 1. Subbas 16' |
2. Gemshorn 8' | 2. Aeolina 8' | 2. Oktawbas 8' |
3. Bourdon 8' | 3. Vox coeleste 8' | 3. Fletbas 8' |
4. Salicional 8' | 4. Bachflet 4' | 4. Mixturbas 4' |
5. Oktawa 4' | 5. Pikolo 2' | |
6. Rurflet 4' | 6. Sesquial. 2ch. | |
7. Nazart 2 2/3' | ||
8. Mixtura 3ch |
Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:12:34