1. Nadchodzi wiosna, co nigdy nie minie, więc wstań, Bronisławo, biegnij z radością, by spotkać Pana, co idzie przez gaje rozkwitłych winnic.
2. Spokojny wieczór zapada nad ziemią, a wzgórza pachną kadzidłem i mirrą. I słyszysz wreszcie wezwanie na gody w krainie światła.
3. Gdy śmierć się zbliży, rozpoznasz oblicze Twojego Mistrza, którego szukałaś; Pójdziecie razem przez łąki wieczności do domu Ojca.
4. Niech będzie chwała Synowi Dziewicy i Jego Ojcu z Płomieniem miłości; Niech Boga w Trójcy wysławia z weselem człowiecze serce.