1. O błogosławiony żłobie, jak wielki skarb mieścisz w sobie. Rozum ludzki i świat cały, by Go pojąć, jest za mały.
2. Co jest najdroższego w niebie, posiadasz to w pośród siebie; Więcej nad to, bo cud wielki, przechodzący rozum wszelki.
3. Ten co w nędznym żłobie leży, bez posłania, bez odzieży, On o wszystko pieczę miewa, On świat cały przyodziewa.
4. Jezu drogi, Boże z nami, witamy Cię z Aniołami, który w maleńkim Dzieciątku Bogiem jesteś bez początku.
5. Niech Ci za to będzie chwała w nieskończone wieki trwała; Który przez Swe narodzenie przynosisz wszystkim zbawienie.
