1. Boże, jesteś ponad czasem, w Tobie tylko źródło życia, wejrzyj na nas, ludzi grzesznych i podległych prawu śmierci.
2. Śmierć ustanowiłeś karą dla człowieka upadłego, aby proch, co w proch powraca, przez nią mógł przebłagać Ciebie.
3. Z Twojej woli jednak, Ojcze, winno przetrwać tchnienie życia jako ziarnko niezniszczalne, które znakiem jest wieczności.
4. W Tobie ufność pokładamy, że do życia nas przywrócisz i wydźwignie nas ku Tobie Chrystus, pierwszy zmartwychwstały.
5. Wszystkich, co zasnęli w Tobie, wprowadź do królestwa swego, Jezus bowiem dał im wiarę, a Najświętszy Duch namaścił.