1. Bóg wszechmogący, nad wszestko większy, który pokornych wielkimi czyni, ciebie Wincenty, w niebo wynosi dla twej pokory.
2. Pod dachem nędznej chaty zrodzony, byłeś ubogim, bo dla ubogich Bóg cię prowadził i ubogacał pełnią łask wszelkich.
3. Twoja działalność w świętym Kościele wspomaga biednych i opuszczonych, a gorliwością nowi duchowni wiarę wskrzeszają.
4. Słusznie cię ojcem swym nazywają chorzy, ubodzy i galernicy, bo ty im wszystkim radośnie służysz, ducha podnosisz.
5. Światłem umysłu i radą służysz, królom i możnym twojego czasu, i do służenia biednym i chorym wszystkich zachęcasz.
6. Ojcu przez wszystkich uwielbianemu, Jego Synowi, naszemu Zbawcy, oraz Duchowi, co nas uświęca, niech będzie chwała.