1. Panie, dobry i łaskawy, Tyś okazał miłosierdzie Małgorzacie, która z płaczem żałowała za złe życie.
2. Cenny klejnot zagubiony odnalazłeś w nędzy świata i obmyty z błota grzechu, umieściłeś w swej koronie.
3. W dni ostatnie ziemskiej drogi Tyś jej zechciał się ukazać, zwąc ją drugą Magdaleną bo tak bardzo Cię kochała.
4. Dziś nam dajesz przewodniczkę w czas pokuty, zmiany życia, by radosnym sercem podjąć dzieło swego nawrócenia.
5. Niechaj zabrzmi pieśń wdzięczności Bogu w Trójcy Jedynemu, który nas, przybrane dzieci, darzy łaską swej wolności.