1. Wieczorne* światło napełnia przestworza niebios i ziemię, a my sławimy modlitwą wspomnienie świętej Ludwiki.
2. Odeszłaś od nas już dawno, lecz słodka pamięć o Tobie, na zawsze trwa w naszych sercach, smutnym przynosi pociechę.
3. Bo w Tobie Bóg nam ukazał, jak dobry jest dla pokornych, jak może życia szarości przemienić swoją miłością.
4. Poznałaś smak wyrzeczenia, i łez prze lanych samotnie, a z tego źródła ofiary, poiłaś innych weselem.
5. Roztropna, mądra i czysta, posiadłaś pełnię pokoju, a teraz stoisz przed Panem, by orędować za nami.
6. Niech Bogu w Trójcy jednemu, oddają cześć odkupieni, a Jego łaska nam wszystkim niech bramę niebios otworzy.