1. Nieznana gwiazda zabłysła na niebie i swoim blaskiem, jaśniejszym od słońca, przenika z mocą umysły i serca szlachetnych mędrców.
2. Największe trudy dalekiej wędrówki wśród mroźnych nocy i skwaru południa, nie mogły wstrzymać spragnionych odkrycia tajemnej prawdy.
3. A kiedy doszli do kresu swej drogi, zna leźli Dziecię zrodzone w ubóstwie; Po korną wiarą, silniejszą niż rozum, poznali Pana.
4. Gdy ich nadzieja spełniła się wreszcie, wyznali Boga w postaci człowieka; U padli przed Nim i pełni radości złożyli dary.
5. Dla Boga Stwórcy: obłoki kadzidła, dla Króla istnień: złociste klejnoty, ludzkiemu ciału, co umrze na krzyżu: pachnąca mirra.
6. Wielbimy Ciebie, przedwieczna Mądrości, i Twego Ojca, i Ducha Świętego; Niech gwiazda wiary prowadzi nas wszystkich ku Tobie Jezu.