Kościół ewangelicko-augsburski Zbawiciela Bydgoszcz (kujawsko-pomorskie)

Organy w kościele ewangelicko–augsburskim Zbawiciela zostały zbudowane przez firmę Wilhelma Sauera z Frankfurtu nad Odrą w 1897 r. jako pneumatyczny instrument o 25 rejestrach. W 1941 r. organy zostały przebudowane przez firmę Josefa Goebla z Gdańska. Zmieniła się wtedy nieznacznie dyspozycja instrumentu.

Prospekt organów jednosekcyjny, otwarty, na wysokim cokole z płycinami – pośrodku stół gry, dekoracja neogotycka. Części boczne płaskie, nad cokołem otwarte. Piszczałki po bokach na trójkątnych konsolach, ujęte w partiach górnych metalowymi klamrami z trójliściami. Środek w wąskich pinaklach, przechodzących w sterczyny, piszczałki z poprzeczną listwą. Górne partie piszczałek w częściach nieparzystych pozłacane. Na podwyższeniach ozdobionych dekoracją piszczałki schodzące wylotami w kierunku boków, przed nimi nałożona metalowa dekoracja. Na pasie powyżej stołu gry fragmenty usuniętego cytatu z Psalmu 89, 5–6.

Organy o teakturze pneumatycznej zarówno gry jak i registracji. Posiadają 25 głosów realnych. Wiatrownice stożkowe. Kontuar wbudowany centralnie w cokół szafy organowej. Organista siedzi tyłem do ołtarza. Instrument jest zasilany dmuchawą elektryczną. Miech dwufałdowy, dwuczerpakowy o wymiarach 200x400 cm. Szafa organowa ma wymiary: 650 cm wysokosci, 740 cm. szerokości, 350 cm głębokości.

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-d¹.