Kościół ewangelicki Marcina Lutra (Lutera Evaņģēliski luteriskā baznīca) Riga (Riga)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Kościół Lutra został zbudowany w latach 1888-1891 według planów prof. Johanna Kocha z Politechniki Ryskiej. Jest to pierwszy kościół z w wezwaniem Marcina Lutra na terenie obecnej Łotwy. 24 lutego 1891 świątynia została konsekrowana przez superintendenta Holmaņša. W 1893 roku nowe organy zbudowała firma "E. F. Walcker & Co." z Ludwigsburga. Wcześniej w Rydze ta firma zbudowała już 8 istrumentów, w tym jedne ze swoich największych i najlepszych - ogromne organy w ewangelickiej katedrze NMP (1883, 124, 4+P). Instrument w kościele Lutra to opus 653. Organy mają pneumatyczną trakturę gry, a traktura rejestrów mechaniczno-pneumatyczną: część mechaniczna występuje jedynie w pneumatycznym stole gry, a następnie jej praca jest zamieniana w sygnał pneumatyczny. Wiatrownice stożkowe. Prospekt utrzymany w stylu neogotyckim to trójwieżowa konstrukcja wypełniona polami piszczałkowymi zakończonymi ostrołukiem, przy czym środkowa część jest nieznacznie wyższa od pozostałych dwóch bocznych. Wszystkie trzy szczyty ze sterczynami, po bokach zakończone kwiatonami. Jest to jedna z typowych kompozycji prospektowych firmy Walcker oraz innych niemieckich firm działających w tamtym okresie.

Podczas wycofywania się wojsk niemieckich z Rygi w 1944 roku stojący na wzgórzu kościół zaminowano, jednak ostatecznie świątynia ocalała. W okresie przynależności Łotwy do ZSRR parafia była nadal czynna, jednak kościół, nie remontowany przez lata, z końcem komunizmu był w złym stanie. Dopiero po oderwaniu się Łotwy od Związku Radzieckiego nastąpił wzrost liczebny parafii oraz stopniowy gruntowny remont kościoła oraz organów.

Przez długoletnie, nieodpowiednie ogrzewanie kościoła niektóre części organów zostały uszkodzone. Pneumatyka instrumentu działa z opóźnieniami.

Skala manuałów: C-f3; skala pedału: C-d1.


Budowniczy
Walcker
Opus
653
Rok zakończenia budowy
1893
Stan instrumentu
Dobry
Liczba głosów
20
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
pneumatyczna
Traktura rejestrów
mechaniczno-pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Bourdon 16'1. Geige-Principal 8'1. Subbass 16'
2. Principal 8'2. Doppel-Floete 8'2. Violonbass 16'
3. Hohlflöte 8'3. Salicional 8'3. Ovtavbass 8'
4. Viola di Gamba 8'4. Aeoline 8'4. Violoncello 8'
5. Gedeckt 8'5. Travers-Floete 4'
6. Octav 4'6. Gemshorn 4'
7. Flauto 4'
8. Octav 2'
9. Cornett 4-5 fach 8'
10. Trompete 8'
Pomoce
Manualcoppeln: II zu I, I zu Ped, II zu Ped (?), I Octavcoppel - włączniki pod każdym z manuałów
T(utti). Coppeln, F., P. - dźwignie nożne
Calcant
Stół gry

Stół gry

Tabliczka budowniczego

Tabliczka budowniczego

Manubria manuału I

Manubria manuału I

Manubria manuału II i pedału

Manubria manuału II i pedału






Źródło
Katalog firmy E. F. Walcker & Co z 1912 roku
Informacje przekazane przez organmistrza Viestursa Ilsumsa
Wizja lokalna (28.12.2016-1.01.2017)
Autor
Bartosz Skop


Ostatnia modyfikacja: 2021-03-31 23:23:52