Według katalogu firmy A. Terletzki Inh. Ed. Wittek z 1908 roku, organy w starogardzkiej farze zostały zbudowane przez braci Augusta i Maxa Terletzkch w 1861 roku. Instrument posiadał 25 głosów oraz trakturę mechaniczną. Wykluczyć można system Barkera z racji niewielkich rozmiarów szafy organowej. Był to zarazem pierwszy instrument braci Terletzkich, który posiadał ponad 20 głosów. Z tego okresu pochodzi również neogotycki prospekt. Z nieznanych przyczyn, w roku 1924 firma organmistrzowska Josefa Goebla z Gdańska zbudowała nowy, mniejszy instrument, na miejscu poprzedniego, pozostawiając neogotycką szafę organową. Nie wiadomo, dlaczego stary instrument Terletzkich zniknął ze świątyni. Być może przyczyną tego była rekwizycja piszczałek w 1917 roku. Instrument Goebla istnieje do dziś. W okresie powojennym nieznany organmistrz wymienił tabliczki rejestrowe na nowe, z polskimi napisami. Na miejscu głosu Tuba 16' w pedale znajduje się inny przelotowy głos 8'.
Obecnie (listopad 2015) instrument jest w dostatecznym stanie technicznym, choć wymaga już remontu. Niektóre dźwięki w pedale nie odzywają się, traktura organów jest nieprecyzyjna oraz powoduje opóźnienia.
Skala manuałów: C-f3; skala pedału: C-d1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Burdon 16' | 1. Pr. Fletowy 8' | 1. Pryncypał 16' |
2. Flet 8' | 2. Kryty 8' | 2. Subbas 16' |
3. Gamba 8' | 3. Salicional 8' | 3. Oktawbas 8' |
4. Pryncypał 8' | 4. Flet 4' | 4. Tuba 16' * |
5. Oktawa 4' | 5. Quinta 2 2/3' | |
6. Mikstura 4 rzęd. | 6. Progresio 3 rzęd. |
Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:15:31