Legnica ( Kościół ewangelicko-augsburski Marii Panny)

Prospekt

Opis Instrumentu

Pierwszy instrument w obecnej szafie organowej wybudował Röder w 1735 roku. Obecne organy (opus 487) wybudował w roku 1914 Friedrich Weigle ze Stuttgartu. Znajduje się w nich pięć głosów z instrumentu barokowego:

Principal 8' (Hauptwerk)
Gemshorn 8' (Hauptwerk)
Octav 4' (Hauptwerk)
Octav 4' (Schwellwerk)
Gemshorn 4' (Schwellwerk)

Organy Weiglego były nazywane "Parabrahm-Orgel". Miały pięć głosów wysokociśnieniowych oraz Harmoniumwerk obsługiwany przez manuał III. Miał on pierwotnie następującą dyspozycję:

Gamba 16'
Geigenorchester 8'
Principal 8'
Horn 8'
Cello 8'
Celesta forte i Celesta piano
Orchesterflöte 8'
Geigenprincipal 8'
Aeoline 8'
Echobaß 16'

W takim stanie organy funkcjonowały do 1928 roku, kiedy w ramach kolejnej przebudowy, którą wykonał sam budowniczy, usunięto wszystkie głosy wysokociśnieniowe (Hauptwerk: Seraphon-Principal 8', Seraphon-Gamba 8'; Schwellwerk: Seraphon-Gedackt 8', Tuba Mirabilis 8'; Pedal: Fundamentalbaß 16'), a w miejsce Harmoniumwerk wstawiono ośmiogłosowy Barockwerk. Podczas prac budowniczy nie podjął się wykonania nowego kontuaru, więc część włączników głosów nie spełnia już dzisiaj żadnej funkcji. Jest to pozostałość po głosach wysokociśnienowych i głosach Harmoniumwerk.

Ostatni duży remont organy przeszły w 2000 roku. Był on wykonany przez firmę Hammer. Wymieniono cynkowe piszczałki prospektowe i wstawiono piszczałki z 75% cyny. Od czasów tego remontu manuał III pozostaje nieczynny.

W roku 2013 miała miejsce konserwacja elementów drewnianych przeprowadzona przez firmę Wolańskich z Lubania.

Instrument służy głównie celom liturgicznym, ale kościół jest częstym miejscem wydarzeń kulturalnych Legnicy np. co roku odbywa się cykl koncertów w ramach Legnickiego Conversatorium Organowego. Organy są pod stałą opieką organmistrza, ale postępuje działalność drewnojadów (pomimo niedawnej konserwacji) i jest zauważalny spadek sprawności technicznej instrumentu. Trwa zbiórka pieniędzy na ponowne uruchomienie III manuału. Trwają również (10.2015) prace przygotowawcze do kolejnego remontu generalnego, podczas którego zostaną poprawione mankamenty i niedoskonałości popełnione przez firmę Hammer w 2000 roku oraz przez firmę, która opiekowała się instrumentem do 2014 roku. Instrument wymaga pilnego remontu ze względu na zaawansowaną działalność drewnojadów.

Dyspozycja instrumentu

Manuał I	Manuał II	Manuał III	Pedał
Hauptwerk	Schwellwerk	Barockwerk
1. Principal 16' (prospekt)	1. Quintatön 16'	1. Gedackt 8'	1. Principalbaß 32'
2. Bourdon 16'	2. Geigenprincipal 8'	2. Praestant 4'	2. Contrabaß 16'
3. Principal 8'	3. Concertflöte 8'	3. Gedacktpommer 4'	3. Principalbaß 16'
4. Gamba 8'	4. Viola 8'	4. Schwiegel 2'	4. Violonbaß 16'
5. Gedackt 8'	5. Nachthorn 8'	5. Sifflöte 1'	5. Subbaß 16'
6. Gemshorn 8'	6. Salicional 8'	6. Quinte 1 1/3'	6. Zartbaß 16'
7. Flute octaviante 8'	7. Liebl. Gedackt 8'	7. Zimbel 2fach	7. Quintbaß 10 2/3'
8. Dulciana 8'	8. Aeoline 8'	8. Regal 16'	8. Oktavbaß 8'
9. Oktave 4'	9. Voix céleste 8'		9. Baßflöte 8'
10. Fugara 4'	10. Oktave 4'		10. Cello 8'
11. Rohrflöte 4'	11. Gemshorn 4'		11. Choralbaß 4
12. Quinte 2 2/3'	12. Traversflöte 4'		12. Posaune 16'
13. Oktave 2'	13. Terz 3 1/5'
14. Cornettino 3fach	14. Piccolo 2'
15. Mixtur 5fach	15. Mixtur 3-4fach
16. Trompete 8'	16. Clarinette 8'
17. Clarine 4'	17. Labial Oboe 8'
	Celesta Forte 4'
	Celesta Piano 4'

Pomoce

Połączenia: II/I, I-I Superoktav, II-I Superoktav, II-I Suboktav, III-I (nieczynne), III-I Superoktav (nieczynne), III-II (nieczynne), III-II Superoktav (nieczynne), I-P, I-P Superoktav, II-P (nieczynne), III-P (nieczynne)

Urządzenia dodatkowe:
Automat pedałowy dla II i III manuału (włączniki znajdują się pod manuałem II)
Stałe kombinacje: Pianissimo, Piano, Mezzoforte, Forte, Fortissimo, Tutti (włącza wszystkie rejestry), Generaltutti (Tutti ze wszystkimi połączeniami, jako przycisk nożny)
Żaluzja manuału II
Wałek crescendo
Tremolo manuału III