Budowa organów była uwieńczeniem rozbudowy kościoła przeprowadzonej w latach 1957-1961. Dotychczas znajdował w nim się instrument lichy – 6 głosowy. O zamiarze nabycia lepszych organów świadczą choćby zalecenia powizytacyjne z roku 1963 (przydałby się do tak mądrze i sprytnie powiększonego i urządzonego kościoła nowy organ i nowy chór) czy 1964 (Należy zatym […] pomyśleć o organie nowym, względnie organ stary powiększyć i dostroić. Dzieło stanęło ostatecznie w roku 1966. Personalia budowniczego i rok budowy widnieją na tabliczce w stole gry. W latach 1959-1989
organistą w Nockowej był Stanisław Wilewski, podejmujący się amatorsko budowy i remontów organów w okolicznych kościołach. Niektóre jego instrumenty powtarzają schemat prospektu z Nockowej.
Prospekt złożony z siedmiu grup piszczałek, symetryczny, dośrodkowy. Grupa środkowa najwyższa, o nieznacznie obniżonym cokole, flankowana dwiema grupami piszczałek równej długości, z którymi sąsiadują dwie grupy piszczałek w układzie zewnętrznie dośrodkowym. Całość flankowana quasi-wieżyczkami złożonymi każda z trzech piszczałek. Cokół w kolorze naturalnego drewna.
Wiatrownice stożkowe. Miech magazynowy wewnątrz szafy organowej. Dźwignia do kalikowania ręcznego oraz dmuchawa elektryczna. Stół gry wolnostojący, na osi prospektu (grający siedzi przodem do prezbiterium).
Skala manuałów: C–g3; skala pedału: C–f1.
| Manuał I | Manuał II | Pedał |
|---|---|---|
| 1. Bordun 16’ | 1. Aeolina 8’ | 1. Subbas 16’ |
| 2. Pryncipał 8’ | 2. Kryty 8’ | 2. Violon 8’ |
| 3. Salicet 8’ | 3. Fugara 4’ | |
| 4. Oktava 4’ | 4. Flet leśny 2’ | |
| 5. Flet 4’ | ||
| 6. Pikolo 2’ | ||
| 7. Mixtura 2-3[x] |
Ostatnia modyfikacja: 2021-09-20 20:47:19